بر فراز دره‌های بهشتی
نام: هریاس
موقعیت: جاده سولقان، پل دوم آزادراه تهران- شمال
قله هریاس با چشم‌اندازهای زیبا و تنوع مسیرهای صعود، یکی از مقاصد محبوب کوهنوردان و طبیعت‌گردان است. قدیمی‌ترها آن را حریاس می‌نامیدند. جایی شبیه بهشت با دره‌های دیدنی که قدم‌به‌قدمش طنازی طبیعت را خواهید دید.
حریاس که بعدها به هریاس مشهور شد قله‌ای در ارتفاعات روستایی به همین نام است. این قله را قله دره‌های بهشتی نیز می‌نامند. ابراهیم محمدی از اهالی این روستا می‌گوید: قله هریاس در شمال غربی تهران و در ابتدای جاده امامزاده داوود(ع) در دامنه‌های البرز مرکزی واقع شده است. این قله با ارتفاع 2320متر به مقصد متفاوت کوهنوردان تهرانی تبدیل شده است.
قله‌ای که در نزدیکی قله لتمال قرار دارد و برای رسیدن به آن از پیچ‌وخم‌های دره‌های زیبا و جذاب هریاس باید گذشت. غرب تهران قله‌های بکر و جذاب متعددی دارد. ازنظر کوهنوردی این مسیر مسیری با جاذبه‌های دیدنی و طبیعی است. از آنجا که بیشتر کوهنوردان غیرحرفه‌ای مسیرهای معروف کوهنوردی تهران را انتخاب می‌کنند این محدوده طبیعت دست‌نخورده‌ای دارد. محمدی مسیر جذاب قله هریاس را اینگونه توصیف می‌کند: «کوهنوردان مسیر خود را از پل دوم آزادراه تهران- شمال شروع می‌کنند و بعد از دره خرگوش به «چل کل» که تاکستان انگور است می‌رسند. کمی بالاتر از آبشار هریاس دره «سینه سنگ لیچه» دیده می‌شود. جایی که اهالی قدیم سنگ‌قبرهای آرامستان روستا را از سنگ‌های تخت و نازک آنجا تأمین می‌کردند. کمی بالاتر دره «آب‌خنک» دیده می‌شود. آب جاری در این دره بسیار گوارا و خنک است. در مسیر بعدی کوهنوردان به «دره خشکه» می‌رسند. دره‌ای وسیع که مراتع مهم دامداران هریاسی است. بعد از آن «دره سیبی» پیداست؛ دره‌ای که درگذشته به سیب‌ترشک‌هایش معروف بود. 100 متر بالاتر «دره گلووک» قرار دارد؛ دره‌ای که گیاهانی که گل‌ولای به آنها چسبیده درآن دیده می‌شود به خاطرهمین هم به آن دره گلووک گفته می‌شود.
در همینه زمینه :
