معماری به سبک استاد موریانه

الهام مصدقی‌راد- روزنامه‌نگار

جانوران به 3دلیل سازه ایجاد می‌کنند؛ ایجاد لانه‌های حفاظت‌شده، برای گرفتن طعمه و در نهایت برای ایجاد ارتباط درون‌گونه‌ای. این سازه‌ها دارای ویژگی‌های پیچیده‌ای مانند تنظیم دما، تله‌گذاری، تهویه هوا، اتاقک‌های ویژه و... هستند. ایجاد سازه‌های معماری در طبیعت در بسیاری از پرندگان، حشرات و عنکبوتیان رایج است. چندین گونه از ماهیان، خزندگان، دوزیستان، نرم‌تنان، آبدزدک‌های دریایی، سخت‌پوستان، کرم‌های حلقوی و برخی بندپایان نیز به خلق سازه‌های معماری اقدام می‌کنند. در این گزارش با چند نمونه از ساخت و سازهای گونه‌های جانوری آشنا می‌شویم.


موریانه
ارتفاع لانه‌ موریانه‌ها گاه تا 10متر است و از انبار غذا، محل پرورش نوزاد و حتی هواکش لانه تشکیل می‌شود. آنها در جنگل‌های استوایی سقف شیروانی هم می‌سازند.


پرنده نساج
سازنده بزرگ‌ترین آشیانه در میان پرندگان هستند و لانه‌شان می‌تواند چندین نسل را در خود جای دهد. لانه‌ها حدود 8متر پهنا و 5/1متر ارتفاع و حدود یک تن وزن دارند. لانه این پرنده می‌تواند ده‌ها سال سالم بماند.


پرنده اوروپندولا
این پرنده یکی از بی‌نظیرترین آشیانه‌ها را در میان پرندگان دارد. اوروپندولا برای محفوظ‌ماندن تخم‌ها از دست میمون و مار، کیسه‌هایی از درخت انگور آویزان می‌کند تا محوطه‌ای محصور برای تخم‌ها ایجاد شود.


مورچه
یکی از شگفت‌انگیز‌ترین لانه‌ها در طبیعت متعلق به مورچه‌هاست. آنها سازه‌های تپه‌ای در سطح زمین احداث می‌کنند؛ اما زیر تپه، ‌شهری پیچیده با تونل‌ها و اتاقک‌های متعدد وجود دارد. برخی لانه‌ها  محل زندگی میلیون‌ها مورچه است.


مرغ کریچ ساز
یک متر ارتفاع و 160سانت قطر لانه و 2 تکه چوب به‌عنوان ستون، محوطه جلوی لانه تزئین می‌شود.


مرغ تنورساز
 از گل و کود برای ساخت لانه استفاده می‌کند و در لانه تنورمانند تخم می‌گذارد.