سربلند شدم
احمد گوهری اعتقاد دارد در پرسپولیس به او فرصت کمی داده شد اما با این حال حضور در جمع قرمزها را بهترین انتخاب برای خودش می‌داند
امیرحسین اعظمی
احمد گوهری یکی از چهره‌های ویژه بازی آلومینیوم اراک و پرسپولیس بود. او که مقابل تیم سابقش قرار گرفته بود، در ضیافت پنالتی‌ها، ضربات وحید امیری و دانیال اسماعیلی‌فر را مهار کرد تا نقش مهمی در صعود آلومینیوم به جمع 8تیم جام حذفی داشته باشد. گوهری که بازی با پرسپولیس را یکی از زیباترین بازی‌های چند سال اخیر در فوتبال ایران می‌داند، می‌گوید در بازی با تیم سابقش و مقابل هواداران اراک سربلند شده است.
بازی چطور بود؟
بازی جذابی بود و خوشحالم که برنده شدیم. این بازی در واقع بازی شروین بزرگ بود که 2گل زد و نقش مهمی در برگشت تیم ما داشت. همه ما برای او خوشحالیم. شروین در این مدت خیلی زحمت کشیده بود و حقش بود که در این بازی خودی نشان دهد.
فکر می‌کردی بازی اینقدر جذاب شود؟
آخرین باری که یک بازی 4-4شد، یادتان هست؟ ما 2بار در 120دقیقه و یک‌بار هم در پنالتی‌ها کامبک زدیم. در واقع می‌توان گفت این بازی، یک مسابقه کاملا تاکتیکی بود و 2تیم خیلی خوب همدیگر را می‌شناختند. تیم ما از لحاظ ذهنی در شرایط خوبی قرار داشت. در دقایق پایانی گل زدیم و برای جبران نتیجه ناامید نبودیم. این یکی از زیباترین بازی‌های چند سال اخیر در فوتبال ایران بود.
بعد از اینکه با 2گل از پرسپولیس عقب افتادید، دوربین روی صورت تو زوم کرد و مشخص بود که بابت نتیجه ناراحت هستی. در آن لحظه فکر می‌کردی که یک پایان خوش برای تو و آلومینیوم رقم بخورد؟
طبیعی بود که بعد از عقب افتادن از پرسپولیس ناراحت باشم. من بازیکن آلومینیوم هستم و الان پیراهن این تیم را بر تن دارم. زمانی هم که در پرسپولیس بودم با جان و دل برای تیمم کار می‌کردم. من دنبال نقش بازی کردن نیستم و هر جا که بازی کرده‌ام تمام وجودم را گذاشته‌ام تا بهترین عملکرد ممکن را داشته باشم. اگر در این بازی می‌باختیم و من ناراحت می‌شدم، آدم خوب داستان بودم؟ مهم پیروزی تیم بود که الان هم بابت این موضوع خوشحالم.
بعضی از هواداران پرسپولیس هم حرف‌هایی زده‌اند که ناراحت شده‌ای.
هواداران پرسپولیس آنهایی هستند که به ورزشگاه می‌روند و تیمشان را تشویق می‌کنند. هواداران پرسپولیس همیشه به من لطف داشته‌اند و هیچ‌وقت حرف‌های آنهایی که در فضای مجازی هستند، برایم مهم نبوده و نیست.
در مورد درخشش خودت در ضربات پنالتی صحبت کن.
من باید وظیفه‌ام را به بهترین شکل انجام دهم و این مهم‌ترین فاکتور است. هر بازیکنی باید تلاش کند تا بهترین باشد.
در 28سالگی از جایگاه خودت در فوتبال ایران راضی هستی؟
بخش بزرگی از موفقیت‌های یک بازیکن به انتخاب‌هایش مربوط می‌شود. من یک بازیکن جوان و ناپخته بودم و به همین دلیل در مقاطعی تصمیمات درستی نگرفته‌ام و گاهی اوقات انتخاب‌های خوبی نداشته‌ام. من به این فکر نمی‌کنم که اگر فلان آدم، فلان کار را برایم انجام می‌داد، الان وضعیتم فرق می‌کرد. گاهی اوقات به تصمیماتی که قبلا گرفتم فکر می‌کنم و به‌خودم می‌‌گویم اگر اینجا هستم، چه بالا و چه پایین، به‌خودم مربوط می‌شود نه شخص دیگری. خیلی دوست داشتم در این سن بیرون از ایران و در اروپا فوتبال بازی می‌کردم ولی فعلا اینجا هستم. من همیشه روی پای خودم ایستاده‌ام و هیچ وقت نخواسته‌ام کسی برایم کاری انجام دهد.
در این سن رفتن به یک تیم خارجی دور از دسترس به‌نظر می‌رسد؟
انسان به امید زنده است و من خیلی دوست دارم بازی در اروپا را تجربه کنم.
شاید اگر در پرسپولیس بیشتر بازی می‌کردی، موقعیت بهتری برای لژیونرشدن داشتی.
تلاشم را در پرسپولیس کردم ولی فرصت کمی به من داده شد. البته که پرسپولیس بهترین انتخاب برای من بود. گاهی اوقات دل آدم برای گذشته‌ها تنگ می‌شود ولی باید به آینده نگاه کرد.
در مورد کیفیت بازی‌ها در این فصل چه صحبتی داری؟
کیفیت بازی‌ها خوب بوده و اکثر تیم‌ها سعی می‌کنند روی زمین فوتبال بازی کنند. زیاد نباید از تیم‌ها ایراد بگیریم. البته باید امکانات سخت‌افزاری فوتبال ایران را هم درنظر گرفت، چون در این زمینه شرایط خوبی نداریم.
گوهری در مورد دست‌نوشته‌ای که قبل از بازی به دیوار خانه‌اش زده بود می‌گوید: «وقتی در پرسپولیس یا استقلال هستی و بعدها قرار است جلوی تیم سابق‌تان بازی کنی، یک‌سری افراد که تعدادشان زیاد نیست و ذهن بیماری دارند، شروع می‌کنند به حاشیه‌سازی. من دوست داشتم در این بازی سربلند باشم و بعد از مسابقه وقتی به خانه برگشتم، اول به آن دست‌نوشته نگاه کردم.»
4مقدس، 4نحس
رکوردهای امیررضا رفیعی یک‌شبه بر باد رفت تا روشن شود گلر جوان سرخ‌ها هنوز راه درازی پیش‌رو دارد
شب تلخ پرسپولیس در اراک، «بازنده» کم نداشت. یکی از مهم‌ترین آنها هم امیررضا رفیعی بود؛ گلر جوانی که تا پیش از این مسابقه به خوبی توانسته بود در غیاب علیرضا بیرانوند از دروازه قرمزها محافظت کند اما ناگهان ورق برگشت و رکوردهای جذاب او بی‌محابا بر باد رفت. تا پیش از این، عدد4 برای رفیعی یادآور کلین‌شیت‌های پیاپی و تاریخ‌ساز بود؛ آنجا که او به نخستین دروازه‌بان ادوار لیگ برتر تبدیل شد که توانست در 4بازی نخستین دروازه خود را بسته نگه دارد اما از حالا به بعد این عدد مقدس سر و شکل منحوسی برای امیررضای 22ساله خواهد گرفت؛ چرا که او بعد از 445دقیقه گل نخوردن، از دقیقه 85 تا 120 بازی با آلومینیوم 4گل دریافت کرد و نتوانست مانع از حذف سرخپوشان شود.
اگرچه حالا انتقاد از رفیعی آسان‌ترین کار ممکن است اما منصفانه باید گفت او تا پیش از روشن‌شدن آتشبار تیم اراکی عملکرد بدی نداشت، چند واکنش خوب نشان داد و همچنان در مهار توپ‌های بلند و هوایی مسلط کار کرد. به علاوه در برخی از گل‌های دریافتی، رد پای مدافعان پررنگ‌تر از رفیعی بود و چه‌بسا آنها نتوانستند به وظایف خود بهتر عمل کنند. با این همه به‌نظر می‌رسد گل‌های دریافتی روی روحیه و اعتمادبه‌نفس رفیعی هم اثر گذاشت و باعث شد سنگربان سرخ‌ها یک خروج اشتباه داشته باشد و یا مثلا روی گل سوم برای مهار توپ از دروازه خارج نشود. بعدتر هم عملکرد ناکافی او در ضربات پنالتی باعث افزایش انتقادات شد.
حقیقت آن است که رفیعی استعداد خوبی دارد اما بعد از کلین‌شیت‌هایش بیش از حد مورد توجه قرار گرفت و در موردش بزرگ‌نمایی شد. این به هر حال ذات فوتبال است و محدود به ایران هم نیست. وقتی در تیم‌های بزرگ بازی می‌کنی، عیب و هنرت بیش از حد به چشم می‌آید. همانطور که برخی از آن تمجیدها واقع‌گرایانه نبود، بخشی از این تخریب‌ها هم عادلانه نیست. باید به رفیعی دلگرمی داد و یادآوری کرد در کنار حفظ نقاط قوتش، روی رفع معایبش هم متمرکز شود تا آینده بهتری داشته باشد. کاش با او صفر و صدی برخورد نکنیم.
در همینه زمینه :
