اینجا ونک ارامنه است
از وقتی که 13خانواده ارمنی از روستاهای چهارمحال و بختیاری عازم آبادی ونک شمیران شدند، بخشی از محله ونک کنونی به ونک ارامنه معروف شد و اکنون نیز شمار زیادی از ارامنه در محدوده محله‌های ونک و آرارات زندگی می‌کنند. ماجرای ورود ارامنه به ونک به دوران محمدشاه قاجار برمی‌گردد. وقتی حاجی میرزا آقاسی، صدراعظم شاه قاجار، مأمور شد شماری از هموطنان ارمنی را از روستاهای چهارمحال و بختیاری، اراک و فریدن به پایتخت منتقل کند، هسته اولیه این محله‌های ارمنی‌نشین شکل گرفت. علیرضا زمانی، تهران‌پژوه می‌گوید: «میرزا آقاسی در آغاز 13خانواده ارمنی را برای کشاورزی به تهران آورد. برای خانوارهای کشاورز ارمنی قلعه‌ای مسکونی در حوالی اراضی کشاورزی ونک در بخش شرقی این آبادی ساخته شد.» اکنون از آن قلعه خشت و گلی که چهار برج در چهار سو داشت، بخشی از برج شمالی آن در دل خیابان امید باقی مانده و بنای بازسازی‌شده کلیسای میناس به‌عنوان یادگار نخستین مهاجران ارمنی این محدوده میزبان مراسم مختلف مذهبی ارامنه است.»
ارامنه علاوه بر روستای ونک، در دیگر مناطق روستایی تهران قدیم نیز سکونت داشتند. گروه دیگری از ارامنه، شامل 12خانوار، آبادی دروس را برای سکونت انتخاب کردند و روستای حسین‌آباد هم از دیگر آبادی‌های تهران بود که میزبان یکی دیگر از قلعه‌های ارامنه مهاجر به شمار می‌رفت.
ارامنه در مکان بوستان رضوان در محدوده منطقه 10کنونی نیز قلعه‌ای داشتند که به قلعه ارمنی معروف بود. در محل این بوستان گورستانی قدیمی وجود داشت که محل دفن نخستین ارامنه ساکن در این محدوده بود.
