![برنامهریزی امیدیها برای میدانداری مجلس](/img/newspaper_pages/1397/04%20TIR/02/ROOYI/26h5.jpg)
برنامهریزی امیدیها برای میدانداری مجلس
رقابت نزدیک عارف با لاریجانی؛ تصدی ریاست کمیسیون آموزش و حالا تغییر در ترکیب هیأت رئیسه فراکسیون امید، نشانههایی از احیای نقش امید در مجلس است
![برنامهریزی امیدیها برای میدانداری مجلس](/img/newspaper_pages/1397/04%20TIR/02/ROOYI/26h5.jpg)
فرزانه آیینی | خبرنگار:
فراکسیون امید پس از وزنکشی در انتخابات هیأت رئیسه مجلس و ورود محمدرضا عارف به عرصه اجرایی مجلس از طریق تصاحب ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات حالا ساختار فراکسیونیاش را نشانه گرفته و میخواهد ترکیب هیأت رئیسه خود و فراکسیونهای تابعهاش را پویاتر و تأثیرگذارتر کند.
یکی از نمایندگان عضو فراکسیون امید که خواست نامی از او برده نشود به همشهری خبر داده است که فراکسیون امید درنظر دارد تغییرات جدی در ساختار تصمیمگیریاش ایجاد کند و این تغییرات را به هیأت رئیسه فراکسیونهای تابعهاش بهویژه فراکسیون زنان تسری دهد. بهزعم او ورود چهرههای فعالتر و باسابقه اصلاحطلبی روشنتر به هیأت رئیسه فراکسیون امید گام اساسی برای پیشبرد برنامههای اصلاحطلبان و نیازهای جامعه از سوی فراکسیون است.
برنامه امیدیها چیست؟
وزنکشی فراکسیونها در انتخابات اجلاسیه سوم مجلس دهم که کمتر از 2 هفته پیش برگزار شد، هرچند برای فراکسیون مستقلین و ولاییها دستاورد خوشایندی نداشت و کاهش چشمگیر آرای علی لاریجانی را آشکار کرد اما ارتقای آرای محمدرضا عارف در صدر فراکسیون امید در مقام مدعی ریاست مجلس از 103رأی اجلاسیه اول به 114رأی در اجلاسیه سوم، برای امیدیها نوید بخش بود.
ارتقای رأی عارف به این دلیل حائز اهمیت است که امید تا پیش از اجلاسیه سوم فراکسیونی بود که در آخرین اقدام گروهیاش جمع امضاهایش ذیل نامه تذکر به رئیسجمهور - در تاریخ 16مهرماه گذشته - برای رسیدگی به اعلام محدودیتهای جدید سیاسی علیه برخی چهرههای اصلاحطلب86 امضا از 215نماینده در آن جلسه بود.
86 امضا نمود عدمهمراهی و اقدام فراکسیون امیدیها بود که در سال اول مجلس با 103رای به عارف در قبال 173رأی به علی لاریجانی خود نمایی کرده بود و بعدها هم در عدمرای اعتماد به حبیبالله بیطرف وزیر پیشنهادی حسن روحانی و عدم رأی به تحقیق و تفحص شهرداری تهران و... نیز خبرسازتر شده بود.
به همین دلیل میتوان گفت که اجلاسیه سوم مجلس دهم امیدیها را امیدوارتر کرد و موفقیت بیشتر آنها در تصاحب کرسیهای هیأت رئیسه کمیسیونها به این امیدواری افزود، آنچنان که محمدرضا عارف که در 2سال گذشته تنها به ریاست فراکسیون امید بسنده کرده بود از پذیرفتن نقش اجرایی در مجلس از ریاست مرکز پژوهشها گرفته تا ریاست کمیسیونهای تخصصی سرباز میزد، حالا به میدان آمده و با اکثریت آرا بر ریاست کمیسیون آموزش و تحقیقات به جای زاهدی وزیر سابق دولت احمدینژاد تکیه زده است.
ورود عارف به عرصه مدیریتی مجلس از یک سو و عزم فراکسیون برای ایجاد تغییرات جدی در ساختار و ترکیب هیأت رئیسه فراکسیون امید و فراکسیون زنان 3 گام جدی است که خبر از فعال شدن بیش از پیش امیدیها در بهارستان میدهد.
این تحرکات در زمانی معنادار میشوند که ناکامی در تصاحب ریاست مجلس دهم، بدقولی در به سرانجام رسیدن برخی تحقیق و تفحصها، ناهماهنگی در دادن رأی اعتماد به وزرای پیشنهادی دولت دوازدهم و... بهعنوان مهمترین محور ناکامیهای متوالی فراکسیون امید را به یاد بیاوریم، ناکامیهایی که از خارج از مجلس به مصادیقی برای زدن برچسب انفعال به امیدیها در بهارستان بدل شدند.
منفعل بودن فراکسیون امید برچسبی بود که بیش از هر فرد دیگر عارف را در صدر این فراکسیون نشانه میگرفت و او همواره در معرض این پرسش قرار گرفته که چرا خروجی امیدیها در بهارستان نا امیدکننده بوده است، آنچنان که عارف پیشتر در مصاحبه با همشهری ماجرای کاستی امیدیها را در بهارستان اینگونه شرح داده بود: «ما با یک لیست امید رفتیم به مجلس و انتظار این بود کسانی که از سرمایه این لیست یا ائتلاف به مجلس راه یافتهاند ادامه وفاداریشان را نشان دهند. اما برعکس این انتظار، از همان روزهای اول با زمزمه جدایی برخی همکاران و سازمان یافتن لیست امیدیها روبهرو شدیم. بخشی بهخاطر محافظه کاری برخی افراد و بخش دیگر فرار روبه جلو بود، شما میدانید که به برخی اعضای فراکسیون امید برچسب تندروی زدند و جمعی برای فرار از انگ تندروی به لیست امید پشت کردند.»
جایگاه امید کجاست؟
با توجه به تحرکات 2 هفته اخیر فراکسیون امید آنچه عیان است اینکه عزم امیدیها بازیابی امید در مجلس و تسری آن به جامعه اصلاحات است که در کارزار انتخابات در حمایت از آنها به میدان آمدند. در همین راستا محمدرضا نجفی، نایبرئیس مجمع نمایندگان تهران با اعتقاد به وزنکشی فراکسیون امید در انتخابات اجلاسیه دوم هیأت رئیسه مجلس که گامی مؤثر در نمود جایگاه فراکسیونهای سیاسی مجلس و فراکسیون امید بود به همشهری میگوید: روشن شدن میزان اتحاد و حمایت همگی اعضای این فراکسیون از محمدرضا عارف وکسب اکثریت آرا از سوی او برد امید در بهارستان بود آنهم در زمانی که میگفتند فراکسیون امید دچار ریزش شده است.
نجفی با بیان اینکه اگر ولاییها رأیشان را به سبد لاریجانی نمیریختند کرسی ریاست مجلس به عارف میرسید، ادامه میدهد: روشن شدن وزن و همدلی و همراهی امیدیها در اجلاسیه دوم مجلس دهم در رأی به کاندیداهای ریاست مجلس و تصاحب اکثریت کرسیهای هیأت رئیسه از یک سو و از سوی دیگر سهم قابل توجه فراکسیون در هیأت رئیسه کمیسیونهای تخصصی مجلس هر دو از مؤثر و مقبول بودن امیدیها در بهارستان خبر میدهند.
او میافزاید: اما همه این موارد در کنار هم منافی این نیست که ما در فراکسیون امید دچار نواقص و کاستیهایی هستیم که برای آن باید چارهاندیشی بیشتر انجام شود. اتحاد بیشتر، اعلام مواضع صریحتر درباره موضوعات روز کشور و مورد توجه مردم ازجمله اموریاست که باید بدان توجه بیشتر شود.
اولویت امید چه باشد؟
در کنار توضیحات نجفی از جایگاه امید در بهارستان، پروانه مافی، دیگر عضو فراکسیون امید نیز با تأکید بر اینکه ما باید اعتماد مردم را به فراکسیون امید بازسازی کنیم، به همشهری میگوید: نخستین گام در این زمینه شرح عملکرد 2سال گذشته فراکسیون امید است و گام دوم که بهنظرم اهمیت ویژهای دارد تغییر در ترکیب هیأت رئیسه فراکسیون است که بهصورت جدی نیازمند تغییر برخی اعضا هستیم تا روند امور با مدیریت و ریاست دکتر عارف بهتر جلو برود. او میافزاید: این تغییرات و اعلام عملکرد فراکسیون امید به مردم 2امر مهم است چرا که مردم باید بدانند چه کسانی بر سر میثاق انتخاباتیشان ماندهاند و چه کسانی از رأی آنها سوء استفاده کردهاند و وقتی به جایگاه نمایندگی رسیدند وعدههایشان را فراموش کردند. حال باید دید شروع تغییرات امید در 2سال پایانی عمر مجلس دهم به کام حامیانشان که در اسفندماه94 با شعار گام دوم به میدان آمدند مینشیند یا نه؟