آسیب‌های جسمانی کرونا

پس از گذشت حدود 3سال از دوران شیوع ویروس کوویدـ ۱۹ که به دلایل متعدد، خانه‌نشینی و عدم‌حضور در محیط‌های شغلی، تحصیلی، تفریحی، ورزشی، هنری، فرهنگی و اجتماعی را در پی داشت و تحرک افراد جامعه را به حداقل رسانده بود ، در عوض نشستن‌های طولانی‌مدت پشت رایانه برای برگزاری جلسات و کلاس‌های مجازی، تماشای برنامه‌های تلویزیون، بازی‌های رایانه‌ای به جای فعالیت‌های ورزشی و حضور طولانی‌مدت در شبکه‌های اجتماعی که در وضعیت نشسته، سر رو به پایین و بی‌حرکت در حال کار کردن با گوشی‌های هوشمند است، به شکل آسیب‌زایی در میان جوامع رواج یافت که اکنون با افت آمادگی جسمانی افراد جامعه به‌خصوص شهرنشین‌ها روبه‌رو هستیم.

آسیب‌های فقر حرکتی
پرهام پارسانژاد، نایب‌رئیس انجمن فیزیوتراپی ایران و دبیر هیأت عالی انتظامی سازمان نظام‌پزشکی، در گفت‌وگو با مهر، به آسیب‌های جسمانی دوران کرونا اشاره کرد و گفت: آمادگی جسمانی پایین به‌دلیل فقر حرکتی و قرار گرفتن طولانی‌مدت در وضعیت‌های نامناسب، مردم را نسبت به عوامل خطرزای سلامت و به‌ویژه سیستم اسکلتی عضلانی آسیب‌پذیرتر کرده و ما هر روز در مراکز فیزیوتراپی با مراجعان زیادی روبه‌رو هستیم که با بلند کردن و حمل کردن یک‌بار نه چندان سنگین یا انجام یک حرکت ورزشی نه چندان سخت یا یک تنش عصبی نه چندان شدید، دچار گردن‌درد یا کمردرد حاد می‌شوند.وی افزود: افراد بسیاری هم به فیزیوتراپیست‌ها مراجعه می‌کنند و بازگشت به ورزش خود را بعد از دوران طولانی شیوع کرونا، ناکام عنوان کرده و از پیچ‌خوردگی مچ پا، آسیب مینیسک و رباط زانو و کشیدگی تاندون شانه شکایت می‌کنند.پارسانژاد تأکید کرد: این حجم از بروز آسیب و مراجعه به مطب‌ها و کلینیک‌های ارتوپدی و فیزیوتراپی در دوران پساکرونا هشداری است برای توجه بیشتر به آحاد جامعه از کودک و نوجوان گرفته تا جوانان ورزشکار و میانسالان شاغل و سالمندان که بیشتر در معرض خطر چنین آسیب‌هایی قرار دارند.

وضعیت بغرنج دانش‌آموزان
پارسانژاد ادامه داد: دانش‌آموزان در 3،2سال اخیر ساعت‌ها برای کلاس‌های درس پای رایانه‌ها بودند و حالا باید کیف سنگین مدرسه را برای مسافتی طولانی حمل کنند و روی نیمکت‌های غیراستاندارد مدرسه به‌مدت طولانی در وضعیت‌های غیراصولی بنشینند. دانش‌آموزان برای پیشگیری از بروز ناهنجاری‌های اسکلتی مانند انحراف جانبی ستون فقرات، افزایش قوس پشتی، گردن درد و کمردرد باید تحت آموزش‌های مداوم و برنامه‌ریزی شده فیزیوتراپیست‌ها قرار بگیرند و بازگشت به کلاس‌های ورزش با پیش‌نیاز آموزش مراقبت از عضلات، مفاصل و ستون فقرات توسط این متخصصان صورت گیرد. او گفت: حضور فیزیوتراپیست‌ها در مدارس، ادارات، کارخانجات و مراکز ورزشی و تحت نظر قراردادن شیوه فعالیت هر کدام از این اقشار و طراحی روش‌ها و تمرین‌های درمانی و آموزش روش‌های پیشگیری از بروز آسیب و گنجاندن ساعت تمرین درمانی در برنامه روزانه این افراد همچون ساعت ناهار و نماز، می‌تواند از مؤثرترین روش‌های جبران آمادگی جسمانی از دست رفته جامعه در دوران شیوع کرونا باشد.
وی افزود: به‌طور قطع نظام سلامت کشور نباید بنشیند و انتظار بروز سندرم‌های شایعی چون گردن پیامکی، گیرافتادگی تاندون شانه، گیرافتادگی عصب در تونل مچ دست، بیرون‌زدگی دیسک‌های بین‌مهره‌ای و… را داشته باشد تا آنها را به مراکز فیزیوتراپی ارجاع دهد، بلکه لازم است با اولویت بالا، کارگروه‌های علمی و تخصصی را برای توسعه و به خدمت گرفتن گسترده‌تر این رشته در سطح جامعه تشکیل دهد.