امیدوار میمانیم
ایران با ارائه یک بازی شجاعانه به اسپانیا باخت اما هنوز شانس صعود زنده مانده است
یک نمایش باشکوه دیگر. تیم باشخصیت ما در مقابل اسپانیا مدعی قهرمانی هم به راحتی تسلیم نشد. درست مثل باخت 4سال قبل مان به آرژانتین؛ پسران ایران خوب بازی کردند و پا پس نکشیدند. انقدر خوب که تا آخرین ثانیه ها مطمئن بودیم امکان عوض کردن نتیجه وجود خواهد داشت. ایران با وجود این شکست هنوز شانس زیادی برای صعود دارد و با توجه به نمایش نه چندان مطمئن پرتغال بچه های ما هنوز همه امیدوار به صعود و چشم انتظار بازی آخر می مانند.
تیم ملی ایران پس از پیروزی مقابل مراکش با کلی امید مقابل اسپانیا قرار گرفت اما در نهایت بازی را با نتیجه یکبرصفر به این تیم باخت. با این نتیجه ایران صدرنشینی گروه را از دست داد و به رده سوم سقوط کرد. با این وجود کیروش هنوز به فینال سوم تیمش در جامجهانی فکر میکند. سرمربی تیمملی در این خصوص میگوید: «بازیکنان من لیاقت بیشتری داشتند اما حقیقت بازی است و باید قبول کنیم. تلاشمان را کردیم اما فکر میکنم نتیجه عادلانه مساوی بود. الان نمیخواهم چیزی بگویم چون میخواهیم بازی بعدی را انجام دهیم. الان نمیخواهم درباره انتخاب داوران چیزی بگویم. میخواهم از اسپانیا تشکر کنم چون از آنها یاد گرفتیم. ما یک فینال با اسپانیا داشتیم و یک فینال دیگر با پرتغال داریم و باید تلاشمان را انجام دهیم.»
کیروش تیمش را با چند غافلگیری به میدان فرستاد. نیمکتنشینی علیرضا جهانبخش شوک بزرگی به هواداران تیمملی وارد کرد اما خیلی زود مشخص شد کیروش چرا طارمی را جای آقای گل لیگ هلند به میدان فرستاده است. طارمی در این بازی به میدان رفت تا درست مثل وحید امیری، به مدافع کناری تیم ملی کمک کند و در ضدحملات مهره موثر تیم کیروش باشد. او در نیمه اول جواب اعتماد سرمربی تیم ملی را به بهترین شکل ممکن داد.
فضای ورزشگاه کازان کاملا به سود تیم ملی ایران بود. ایرانیها با سروصدای فراوان کاری کردند تا جو ورزشگاه به سود ایران تغییر پیدا کند. تعداد تماشاگران ایرانی هم برتری قابل ملاحظهای نسبت به اسپانیاییها داشت.
کیروش خیلی زود تاکتیکهای بیرون زمینش را اجرایی کرد. اعتراض به داور مسابقه که با بازیکنان ایران اصلا مهربان نبود و درگیری لفظی با راموس، بخشی از این تاکتیکها بود.
ایران یکنیمه مقابل اسپانیا دروازهاش را بسته نگه داشت و با تساوی بدون گل به رختکن رفت. اسپانیا در این نیمه مالکیت 72درصدی داشت و تنها 28درصد مالکیت توپ به ایران رسید. اسپانیاییها در این نیمه 408پاس به هم دادند که در این میان 354پاس درست بود. جالب اینکه تعداد پاسهای بازیکنان ایران در این نیمه حتی 3رقمی هم نشد! ایرانیها در این نیمه 95پاس به هم دادند که تنها 59پاس سالم بود. اسپانیاییها در نیمه اول 53کیلومتر دویدند تا برتری در این زمینه با 54کیلومتر دوندگی به ایران برسد. ایرانیها در این نیمه 7خطا روی بازیکنان اسپانیا کردند و جالب اینکه 9بار متحمل خطا شدند. اسپانیا در نیمه اول 4شوت به طرف دروازه ایران زد که در این میان تنها یکشوت داخل چارچوب بود و در مقابل 2شوت ایران خارج چارچوب زده شد.
نیمه دوم برای تیم ملی خوب شروع نشد. شاگردان کیروش که تمرکز نیمه اول خود را از دست داده بودند، در آغاز نیمه مربیان موقعیتهای زیادی به حریف دادند و در نهایت در دقیقه54 گل خوردند. پس از برگشت دادن توپ از روی خط دروازه در دقیقه 49 توسط وحید امیری و واکنش تماشایی بیرانوند روی شوت دقیقه 50 ایسکو، دیگو کاستا دروازه بیرانوند را باز کرد. البته در این صحنه رامین رضاییان توپ را به پاهای کاستا کوبید تا دروازه ایران باز شود، کاستایی که در پایان بازی به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. البته ایران درست یکدقیقه قبل از دریافت گل تا آستانه باز کردن دروازه اسپانیا پیش رفت اما شوت انصاریفرد با اختلافی اندک از کنار دروازه به بیرون رفت.
جریان بازی پس از گل به نفع ایران تغییر کرد. تیمی که تا قبل از گل کاستا فقط دفاع کرده بود، پس از گل جرات پیدا کرد و صاحب موقعیتهای زیادی شد. تیم ملی ایران در دقیقه 64 به گل هم رسید، گلی که توسط داور به درستی آفساید اعلام شد. وحید امیری در نیمه مربیان بهترین بازیکن زمین بود و بارها بازیکنان اسمی اسپانیا را تحقیر کرد.
براساس اعلام فیفا، اسپانیا در این بازی مالکیت 69درصدی روی توپ داشت و تنها 31درصد مالکیت را به ایران تقدیم کرد. مجموع پاسهای اسپانیا در این بازی به 806 رسید که در این میان 717پاس درست بود. شاگردان کیروش در این بازی 224پاس به هم دادند که در این میان 154پاس به مقصد رسید. به این نکته هم باید اشاره داشت که شاگردان کیروش در این بازی 106کیلومتر دویدند و با یککیلومتر بیشتر نسبت به اسپانیا، برتری را به نام خود ثبت کردند. شاید همین میزان دوندگی و بازی شجاعانه پس از دریافت گل باعث شد تا تماشاگران حاضر در استادیوم، پس از سوت پایان بازی، سکوها را ترک نکنند و با تشویقهایشان برای کیروش و شاگردانش سنگ تمام بگذارند.