• شنبه 8 اردیبهشت 1403
  • السَّبْت 18 شوال 1445
  • 2024 Apr 27
دو شنبه 8 خرداد 1402
کد مطلب : 192815
+
-

شرق ایران، میعادگاه عشاق است

به تو از دور سلام

شهرهای محدوده شرقی ایران، به‌عنوان وسیع‌ترین استان‌های کشور میزبان امامزادگان و بقاع متبرکه بسیاری هستند که هر یک علاوه بربار معنوی غنی، جاذبه‌های تاریخی، معماری و فرهنگی زیادی را در خود جای داده و جزو میراث مقدس و معنوی پهنه شرقی کشورمان به‌حساب می‌آیند و افراد از سراسر جهان اسلام راهی این دیار می‌شوند.

خراسان شمالی
امامزاده سلطان سیدعباس

نشانی: بجنورد، کوی سلمان فارسی، خیابان امام رضا(ع)
مشخصات: اینجا 2 ایوان تازه‌ساز و شبستان دارد و گنبدش با کاشی‌های لاجوردی مزین به لااله‌الاالله است. قدمت اولیه به دوره صفویه و نسب امامزاده به امام موسی کاظم(ع) برمی‌گردد. درباره پیشینه اینجا نیز آورده‌اند؛ پس از حمله مغول به ایران و ویرانی‌ها، این مکان نیز تخریب و در سال 1223هجری قمری به دستور فتحعلی‌شاه قاجار تقریبا بازسازی و مرمت کامل درسال 1345خورشیدی انجام شد.

خراسان رضوی
امامزادگان یاسر و ناصرع

نشانی: روستای گلستان از توابع شهرستان طرقبه
مشخصات: حرم امام رضا(ع) مهم ترین زیارتگاه ایران است اما آستان مقدس امامزادگان یاسر و ناصر(ع) پس از حرم امام رئوف، پر زائرترین زیارتگاه مشهد به‌حساب می‌آید. براساس اسناد تاریخی تا سال ۱۳۴۲ شمسی محل مزار منحصر به بقعه‌های گلی بود و به مرور زمان به ۲ مسجد کوچک تبدیل شده که دارای دو ضریح سبز رنگ است.

خراسان جنوبی
امامزاده حسین

 نشانی: طبس، میدان امامزاده
مشخصات: با فضای وسیعی که درختان نخل، حوض‌ها و فواره‌ها به زیبایی‌اش افزوده؛ مقصد زائرانی است که از جنوب شرق، جنوب و مرکز کشور قصد سفر به مشهد مقدس را دارند. قدمت بنا به قرن پنجم هجری و نسبش به امام‌کاظم(ع) می‌رسد. در زلزله ویرانگر طبس در سال ۱۳۵۷ این بنا کاملا ویران شد و پس از آن، آستان قدس رضوی بقعه و رواق‌های اطرافش را بازسازی کرد. این اثر سال ۱۳۱۸به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

چابهار
امامزاده سیدغلام رسول

 نشانی: سیستان و بلوچستان، چابهار، بلوار شهید ریگی
مشخصات: آرامگاه سیدغلام‌ رسول در 5 کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد و قدمت آن به سال ۴۶۵ ه.ق بازمی‌گردد. این آرامگاه با دیواره‌های سفید رنگ به سبک معماری هندی ساخته شده است. قدمت این امامزاده به دوره تیموریان برمی‌گردد و در روز ۵ دی‌ماه سال ۱۳۵۶ با شماره۱۵۵۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.


 

این خبر را به اشتراک بگذارید