شبیه یوسین بولت هستم
ملینا اسماعیلی، دونده جوان ایران بعد از شکستن رکوردهای دونده‌های سرعتی، مدعی مدال المپیک و جهانی است
ورزش ایران باید منتظر یک چهره جدید باشد؟ ملینا اسماعیلی دونده سرعتی است و با 2رکورد جدید نامش را سر زبان‌ها انداخته است. او در دوی 100متر جوانان رکورد فرزانه فصیحی را زده و در دوی 200متر جوانان به رکورد مریم طوسی رسیده است؛ رکوردهای 2چهره مطرح دوهای سرعت زنان. شاید نخستین انتظار از ملینا رسیدن به رکوردهای ملی این 2ماده باشد؛ پشت‌سر گذاشتن فرزانه و مریم. اما او توقع بیشتری از خودش دارد و خواسته بزرگ‌تری از ورزش. ملینا مدال المپیک می‌خواهد و برای رسیدن به این خواسته، انگیزه زیادی دارد. ملینا می‌خواهد یکی مثل یوسین بولت باشد.
دوومیدانی ایران صاحب مدعی جدید شده؟
جدید نیستم. من بودم. از مسابقات مدارس کارم را شروع کردم و پارسال به تیم نوجوانان ایران هم دعوت شدم اما آسیب دیدم و نتوانستم کار خاصی انجام بدهم.
در این یک سال چه اتفاقی افتاد که توانستی خودت را به حد رکوردشکنی برسانی؟
فقط تمرین کردم. از عید، سیزده‌بدر و همه تفریحاتم گذشتم و تمرین کردم تا بتوانم نتیجه بگیرم.
روزی چقدر تمرین می‌کنی؟
در هفته فقط یک روز استراحت دارم و هر روز 3جلسه تمرین می‌کنم. البته برای تمرین از استان البرز به تهران می‌آیم و روزی 4ساعت هم در مسیر رفت‌وبرگشت هستم.
مدرسه نمی‌روی؟
2سال است که فقط برای امتحانات مدرسه می‌روم. در مسیر رفت‌وآمد یا شب امتحان درس می‌خوانم. بعضی از شب‌های امتحان تا صبح بیدار می‌مانم و درس می‌خوانم.
اینقدر به دوومیدانی علاقه داری؟
راستش را بخواهید من اول تکواندو کار می‌کردم. از 6سالگی تکواندو را شروع کردم. 8سال کار کردم و به تیم ملی هم رسیدم ولی بنا به دلایلی از این رشته زده شدم. دویدن را دوست دارم. بعد از اینکه تکواندو را کنار گذاشتم تصمیم گرفتم دوومیدانی را شروع کنم.
گرفتن مدال در تکواندو و رفتن به مسابقات جهانی و المپیک راحت‌تر است. پشیمان نمی‌شوی؟
نه اصلا. از تصمیمی که گرفته‌ام، خیلی راضی‌ام. همه‌‌چیز در دوومیدانی سخت‌تر است. تمریناتی که دارد، خیلی متفاوت و سخت است. شاید به ظاهر همه‌‌چیز راحت‌تر بیاید ولی اینطور نیست. قبل از اینکه بخواهیم وارد پیست شویم و بدویم، خیلی سختی می‌کشیم با این حال من راضی‌ام. نه در تکواندو که در بقیه رشته‌ها هم گرفتن مدال و رفتن به المپیک و جهانی راحت‌تر از دوومیدانی است. باید سطح خیلی بالایی داشته باشی که بتوانی در مسابقات آسیایی جزو 3نفر اول باشی یا حتی به فینال برسی. همین سختی است که دوومیدانی و به‌خصوص دوهای سرعت را خاص می‌کند.
چه چیز دویدن برایت خاص است؟
سرعت. من از سرعت لذت می‌برم. دویدن و سرعتی که موقع دویدن دارم، خیلی لذتبخش است. سرعت برایم جذابیت خاصی دارد. در همه کارهایم سریع هستم، حتی در غذا خوردن.
در 2ماده رکورد زدی. دنباله‌رو فصیحی هستی و می‌خواهی مثل او به المپیک برسی یا طوسی را بیشتر می‌پسندی؟
من از اول دنباله‌رو یوسین بولت بودم. حس می‌کنم شباهت‌های زیادی به او دارم. او بلندقدترین مرد سرعتی جهان است و من هم قدبلندترین دختر سرعتی ایران هستم. یک متر و 80سانتی‌متر قد دارم. فیلم مستند زندگی بولت را ماهی یک‌بار می‌بینم. فیلم مسابقاتش را هم 2روز یک بار. البته فیلم مسابقات جهانی را هم تماشا می‌کنم. می‌بینم که چطور استارت می‌زنند و تواتر گام‌هایشان چطور است. این فیلم‌ها را می‌بینم و به‌خودم می‌گویم من هم باید یک روز به جایی که آنها رسیدند، برسم.
چه جایی را برای خودت تصور می‌کنی؟
هدف‌هایی که در دوومیدانی دارم، بلندمدت است. اینطور نیست که در جوانان رکورد بزنم و همه‌‌چیز برایم تمام شود. دوی 200متر را بیشتر از 100متر دوست دارم و می‌خواهم نخستین دختر ایرانی باشم که در این ماده مقام جهانی و المپیک می‌آورم.
2سال است که مدرسه نمی‌روی. مشخص است که خانواده خیلی حمایتت می‌کنند چون در بیشتر خانواده‌ها اولویت با درس است.
درست است. خانواده‌ام واقعا درکم می‌کنند و خیلی هوایم را دارند. پدر و مادرم تا جایی که توانسته‌اند، سر مسابقاتم حاضر بوده‌اند و برای هیچ موضوعی روی من فشار نیاورده‌اند. بله همه خانواده‌ها اولویتشان درس است اما حتی قرار نیست من کنکور بدهم. همه هزینه‌هایم هم با خانواده است.
