از عرضه در جشنواره تا فروش در بازار

در بحث ترویج پوشش ایرانی-اسلامی، نقایص و پیچیدگی‌های کار به مرحله طراحی و تولید محدود نمی‌شود و مقوله عرضه این محصولات هم از حساسیت و اهمیت خاصی برخوردار است. طراحان و تولیدکنندگان این سبک پوشش، برای عرضه محصولات خود به همان مسیرها و قالب‌های متداول تبلیغ و عرضه و به‌عبارتی پرزنت کردن سایر محصولات صنعت مد متوسل می‌شوند که به برگزاری جشنواره‌ها و همایش‌های مختلف معطوف می‌شود. اما فرحناز قندفروش معتقد است برای عرضه و ترویج لباس عفیفانه به سازوکارها و ظرفیت‌هایی فراتر از برگزاری جشنواره‌ها و همایش‌های مد و لباس دولتی نیازمندیم. در نوشتار زیر و در گفت‌وگو با این کارشناس حوزه مد و لباس به بررسی باید‌ها و نبایدهای مقوله عرضه محصولات عفیفانه پرداخته‌ایم.

دولت، تسهیل‌گر و نظاره‌گر باشد
فرحناز قندفروش برگزاری نمایشگاه‌های پوشاک و حضور پررنگ برندهای پوشش اسلامی در این جشنواره‌ها را مفید و ضروری ارزیابی می‌کند، اما دولتی کردن عرضه پوشاک اسلامی را به مصلحت مد و برند اسلامی نمی‌داند و می‌گوید: «برگزاری جشنواره‌های مد و لباس جزء طرح‌های کارآمد و مفیدی است که دولت برای عرضه و ترویج پوشش اسلامی در قالب هنری و با استفاده از ارزش‌های ملی و وطنی اجرا می‌کند. اما به‌طور کلی لباس و مد را نمی‌توان در حوزه دولتی پیگیری کرد، بلکه دولت باید تسهیل‌کننده و نظاره‌گر باشد تا از قانون تخطی نشود نه اینکه هم‌عرض تولیدکننده و طراح لباس قرار بگیرد. یعنی دولت به‌جای ورود مستقیم به مقوله عرضه پوشاک اسلامی، تسهیل‌کننده و حامی باشد. به باور من، برای مسئله مد و لباس، بیش از هر چیز باید در حوزه فرهنگ و هنر به‌دنبال پاسخ باشیم و با دعوت به زیبا پوشیدن، مخاطب حجاب‌گریزمان را به پوشش دعوت کنیم.»

بازار، مقصد عرضه است
این کارشناس و منتقد عرصه مد و لباس، عرضه پوشاک عفیفانه در جشنواره‌ها و همایش‌ها را مقدمه و لازمه عرضه موفق این محصولات در بازار عنوان می‌کند و می‌گوید: «طراحان پوشاک اسلامی باید مدنظر داشته باشند که خروجی‌ نمایشگاه و جشنواره باید به سمت بازار مصرف برود تا تغییرات در این بخش دیده شود و ذائقه مخاطب را تامین کند. لذا نباید طراحان و تولیدکنندگان صرفا به فکر حضور در جشنواره‌ها و همایش‌ها باشند.» این کارشناس حوزه مد بر این باور است که نباید جشنواره‌های مد و لباس به فضای فروشگاهی تبدیل شوند.