• یکشنبه 30 اردیبهشت 1403
  • الأحَد 11 ذی القعده 1445
  • 2024 May 19
چهار شنبه 30 فروردین 1402
کد مطلب : 189642
+
-

ماراتن آبی

ماراتن آبی

مهتاب خسروشاهی

ابزارهای کمک، اطلاع‌رسانی و تلاش برای حیات متفاوت است و یکی از آنها می‌تواند «دویدن» باشد! بله، دویدن! مانند آنچه مینا گولی، تاجر و حامی محیط‌زیست اهل استرالیا انجام داده است.
مینا گولی، زن 52ساله‌ای است که نخستین بار در روز 22مارس 2022(دوم فروردین 1401) میلادی- مصادف با روز جهانی آب- برای نخستین بار با چالش RunBlue آغاز کرد. چالش او تلاشی برای افزایش آگاهی درباره بحران آب در جهان است. او در این چالش تصمیم گرفت تا به‌مدت یک سال، هر روز مسافت مشخصی یعنی 42.195کیلومتر را با دوی ماراتن بدود. گولی، درست یک سال بعد، در روز جهانی آب یعنی 22مارس 2023میلادی(دوم فروردین 1402) دویستمین نقطه را دویده و این چالش را به پایان رساند.
مینا گولی توانست طی یک سال، در مجموع 8439کیلومتر در 32کشور جهان بدود. این مقدار معادل دویدن از مراکش به شمال استونی و بازگشت دوباره به نقطه اول بود. او به یورونیوزگرین درباره چالش خود توضیح می‌دهد:«بین ما یک نقطه مشترک وجود دارد و اینکه همه ما برای زنده ماندن به آب نیاز داریم.» گولی رهبر جوان انجمن سابق اقتصاد جهانی و مدیرعامل بنیاد تشنگی است. این بنیاد، سازمانی غیرانتفاعی است که تاکنون اقداماتی را برای مقابله با بحران آب انجام داده است. او دلیل گرایش به این کار را نگرانی از بحران آب عنوان می‌کند و می‌گوید:«از اینکه بحران آب پشت درخانه همه کمین کرده، نگران هستم. این بحران روی زندگی میلیاردها نفر تأثیر می‌گذارد.»
در بسیاری از کشورهای جهان، شیرها، لوله‌ها و چاه‌های آب سالم در دسترس نیست و طبق آخرین گزارش سازمان ملل، 2 میلیارد نفر در سراسر جهان به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند. از سوی دیگر هر روز 800کودک زیر 5سال به‌دلیل اسهال ناشی از نوشیدن آب آلوده، جان خود را از دست می‌دهند. برهمین اساس تا سال 2050میلادی، حدودا 60درصد ازمردم سراسر جهان احتمالا با کمبود آب روبه‌رو شوند.
مینا گولی انگیزه دویدن خود را ملاقات با افراد مهم و گوشزد مشکل آب به آنها بیان می‌کند. او برای نخستین بار در سال 2016میلادی، 40ماراتن را در 7قاره در 7بیابان دوید. در سال 2017میلادی، گول 40ماراتن را در 40روز در 6رودخانه به انجام رساند و در سال 2018میلادی، او تصمیم داشت تا 100ماراتن را در 100روز انجام دهد اما پای او در ماراتن شصت‌ودوم شکست و نتوانست صد ماراتن را به پایان برساند. چالش‌های موجود باعث شد تا مینا گولی از صحراهای استرالیا، یخچال‌های طبیعی در تاجیکستان و جنگل‌های بارانی آمازون، قبل ازپایان کار خود در مقر سازمان ملل در نیویورک، عبور کند. او در طول دوره‌های ماراتن خود با زنانی ملاقات کرد که برای دسترسی به آب، مایل‌ها پیاده‌روی می‌کنند. این گروه – سازمان غیرانتفاعی تشنگی- که مینا گولی یکی از اعضای اصلی آن است، امیدوار است که 200شرکت – یک شرکت برای هر ماراتن- را برای ارزیابی خطر کمبود آب و کاهش استفاده بی‌رویه آب در برنامه‌های آموزشی خود سهیم کند.‌

این خبر را به اشتراک بگذارید