با شروع مسابقات لیگ برتر و معرفی ژوزه مورایس بهعنوان سرمربی سپاهان، موج بسیار مثبتی در مورد این مربی پرتغالی بهوجود آمد. سوابق او و کادرش بسیار قابل اعتنا بود و به علاوه رفتار محترمانه مورایس هم نظر هر مخاطبی را جلب میکرد. ستایشها از این مربی بهخصوص زمانی اوج گرفت که او در هفته اول موفق به شکست استقلال در ورزشگاه آزادی شد و پس از آن برای تماشای مسابقه پرسپولیس یک سفر کوتاه و سریع دیگر به تهران انجام داد. همه فکر میکردند تیم ثروتمند سپاهان که امسال از هر زمان دیگری پرمهرهتر بسته شده، حالا راهش را پیدا کرده و قرار است مورایس تیم را به سمت قهرمانی هدایت کند. این هدف آنقدر برای سپاهانیها جذاب بود که باعث شد آنها قید اسطوره باشگاه یعنی محرم نویدکیا را بزنند و این مربی را با وجود نتایج نسبتا خوبی که کسب کرده بود، کنار بگذارند.
ماهعسل مورایس در اصفهان اما خیلی زودتر از حد انتظار به پایان رسید. البته که این مربی هنوز هم در زمره آدمهای دوستداشتنی لیگ قرار میگیرد اما در درجه اول عدمثبات سپاهان توی ذوق میزند. طلاییپوشان اصفهانی در هفته دوازدهم لیگ برتر در خانه ملوان تن به تساوی بدون گل دادند تا 2امتیاز دیگر از کفشان برود. طبیعی است که اگر تیمی قصد قهرمانی داشته باشد، باید امتیازات کامل چنین مسابقاتی را جمع کند، اما سپاهان مورایس بیش از حد دستودلباز است. آنها 6مسابقه از 12مسابقه خود را با تساوی پشت سر گذاشتهاند که برای یک تیم مدعی اصلا عملکرد خوبی نیست. سپاهان در 6بازی دیگر 5پیروزی و یک شکست را تجربه کرده؛ آنچه باعث شده این تیم با 21امتیاز میانگین 1.75امتیاز از هر مسابقه را به ثبت برساند. درنظر داشته باشید این آمار در حالی است که محرم نویدکیا روی نیمکت سپاهان به میانگین بیش از 2امتیاز از هر بازی هم دست یافته بود.
بدتر از همه اینکه مورایس کمکم رو به بهانهگیری آورده و ازجمله در پایان بازی با ملوان، از نم داشتن زمین و کمباد بودن توپها گلایه کرده است. نمیدانیم که آیا ممکن است همه توپهای یک مسابقه کمباد باشند یا نه اما حتی درصورت صحت موضوع هم این شرایط برای هر دو تیم یکسان بوده است و نمیتوان عذر سرمربی سپاهان را پذیرفت.
«باد» تو را خواهد برد
در همینه زمینه :