شاعره طاهره

چهارم آبان سالروز درگذشت طاهره صفارزاده یکی از چهره‌های شاخص و درخشان شعر در روزگار معاصر است؛ شاعری که پایه‌گذار شعر نیمایی دینی است و مفهوم گرایی، اندیشه محوری و دین باوری از مولفه‌های اصلی شعر او محسوب می‌شود. طاهره صفارزاده اگرچه نخستین اثرش را در آغاز دهه ۴۰ منتشر کرد اما به طور عمده در دهه ۵۰ به شکوفایی رسید. صفارزاده با انتشار مجموعه شعرهایی مانند «طنین در دلتا»،« سد و بازوان» و «سفرپنجم» خلاقیت های ویژه ای از خود بروز داد و در کانون مورد توجه قرار گرفت.
طاهره صفارزاده‌، شاعر، نویسنده‌، محقق و متـرجم در سال ١٣١٥ در سـیرجان‌ به دنیا آمد. پس‌ از پایان تحصیلات دانشگاهی بـه خارج از ایران رفت و ضمن تحصیل‌ در حوزه‌های نـقد ادبی و نقد عملی، موفق به کسب درجه ممتاز شد. پـس از بازگشت به ایران‌ همزمان‌ با شاعری به تدریس در دانشگاه و ترجمه آثار مختلف مشغول شد. سال  ٢٠٠٦‌ میلادی از سـوی سازمان نویسندگان آفریقا و آسیا به عنوان شاعر مبارز و زن نـخبه و دانـشمند مسلمان برگزیده شد. در حوزه‌ تألیف‌ و ترجمه افزون بر مقالات و مصاحبه های علمی، ادبی، دینی و اجتماعی، از صفارزاده یک مجموعه‌ داستان، ۱۲مجموعه شـعر، 4 گزیده اشعار و ۱۲ اثر ترجمه یا درباره نقد ترجمه منتشر شده‌ است.
او یکی از شاعران نواندیش شعر معاصر محسوب می‌شود که درباره شعرش کمتر بحث‌ و بررسی‌ شده‌ است و درصد بسیار کمی از نقدها و صحبت‌های شاعران و ناقدان را بـه خـود اختصاص داده‌ است. اگر بیراه نباشد، می توان با قاطعیت نظر داد که به جـز چند مصاحبه و چـند تـحلیل و حاشیه بر شعرهای این شاعر، هیچ نوشته راهگشای دیگری درباره پرونده‌ نقد معاصر موجود نیست. 
صفارزاده سال۱۳۸۷ به‌سبب بیماری به کما رفت و چند ماه در بیمارستان بستری بود. او در ماه میانی پاییز رخت از این جهان بست.