جایزه نوبل ادبیات سال۲۰۲۲ به آنی اِرنو، نویسنده 82ساله فرانسوی رسید، اما هرگاه که نام برنده نوبل ادبیات اعلام میشود، کتابخوانان ایرانی میپرسند که این نویسنده کیست و ما از او چه میدانیم و از او چه خواندهایم؟ ممکن است خانم ارنو در میان کتابخوانان ایرانی نام کاملا شناختهشدهای نباشد، اما مطابق اطلاعات کتابخانه ملی ایران، نخستین کتاب او به فارسی با عنوان «منزل به منزل» 33سال پیش و در سال1368 با ترجمه صفیه روحی توسط انتشارات کتابسرا منتشر شده است. این کتاب ترجمهای است از «LaPlace» (جایگاه) که در سال۱۹۸۴ جایزه ادبی «رنودو» را برای این نویسنده به ارمغان آورد و ترجمه دیگری هم از آن به فارسی موجود است. ترجمه بعدی از ارنو به سال1374 برمیگردد که فریده طاهرپور کتاب «یک زن» را از او به فارسی برگردانده و انتشارات چاپخش آن را منتشر کرده است. البته این کتاب ترجمه دیگری هم در انتشارات علمی فرهنگی به قلم سمانه رودبارمحمدی دارد که در سال1396 منتشر شده است.
تقریبا 2دههای از خانم ارنو در ترجمههای فارسی هیچ خبری نیست تا اینکه در سال1392 مترجمان فارسی دوباره به این نویسنده فرانسوی توجه و علاقه نشان میدهند. در سال1392 انتشارات همشهری 2کتاب «جایگاه» و «دختر دیگر» را با ترجمه دینا کاویانی به فارسی منتشر میکند. سال بعد، ترجمه مجددی از «دختر دیگر» با عنوان «آن دختر دیگر» توسط لیلا غفوریغروی توسط نشر کاکتوس به بازار میآید. در سال1393، ترجمه سوم «La Place» که قبلا ترجمههایی با عناوین «منزل به منزل» و «جایگاه» از آن به فارسی منتشر شده بود، با عنوان «کوچه پسکوچههای کودکی» با ترجمه لیلا کسایی توسط نشر نشانه منتشر میشود. سال1395 کتاب «شرم» با ترجمه بهاره مرادی از سوی نشر نی روانه بازار میشود. «شرم» را سمانه رودبارمحمدی هم ترجمه کرده که در سال1398 در انتشارات علمی فرهنگی منتشر شده است. بدون هیچ پیشداوریای باید گفت که هر دو ترجمه رودبارمحمدی از آثار ارنو پس از ترجمههای دیگری که به فارسی منتشر شده، به بازار آمده است.
در سال1400، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه برای 2کتاب ارنو به نامهای «یادداشتهای کوچه و خیابان» و «چراغها را ببین، عشق من» فیپا گرفته است. فیپای آخرین کتابی که امسال از ارنو در کتابخانه ملی ثبت شده به «سالها» از نشر بیدگل تعلق دارد.
معرفی ترجمههای فارسی یک نوبلیست
منزل به منزل با اِرنو
در همینه زمینه :