توبه ‌ما را بپذیر

دعای روز بیست‌ و سوم
خدایا! در این ماه از گناهانم شست‌وشویم ده و از عیب‌ها پاکم کن و دلم را به پرهیزکاری دل‌ها آزمایش کن، ‌ای نادیده گیرنده لغزش‌های اهل گناه!
از خدا بخواهیم که باران رحمتش و نظر عنایتش را متوجه‌مان کند و گناهان‌مان را که چهره دل و سیمای جان‌مان را آلوده است، با توبه پذیری، پاک کند. نه طاعت ما خدا را سودی می‌بخشد و نه معصیت‌مان به دامن کبریایی او گردی می‌نشاند. سودبرنده و زیانکار خودمانیم. تقوا، نوعی خویشتن‌داری و مالک نفس بودن است. «خویشتن‌بانی»! چشم و گوش و دست و زبان و قلب را در «اختیار» داشتن! تقوای هریک از اعضا، به‌گونه خاصی است. ولی... تقوای دل، از همه مشکل‌تر و مهم‌تر است؛ زیرا در تقوای قلوب، مسئله نگهداری دل از وسوسه‌های شیطانی، از ریا و تظاهر، از انگیزه‌های غیرالهی، از شهرت‌طلبی است. حفظ قلب از «کینه»، «حسد»، «خودپسندی» و «غرور» است. تقوای قلب، خضوع و فروتنی است؛ خدا را دیدن و قیامت را به یاد داشتن و به فکر حساب و کتاب رستاخیز بودن است. اگر خداوند آزمایش‌مان کند و صحنه امتحان نسبت به تقوای دل و پروای درون و پرهیزکاری قلبی و باطنی را پیش آورد، در شناخت و ارزیابی خود اشتباه نخواهیم کرد و دچار غرور نخواهیم شد.            
استاد جواد محدثی