جام در امان ماند

با 2پیروزی در 2بازی اول به‌نظر می‌رسید شهرداری سیرجان قهرمان جام باشگاه‌های زنان آسیا باشد اما آنها شنبه‌شب به امان اردن باختند و در بین 4تیم دوم شدند. جام باشگاه‌های آسیا برای دومین سال و به‌صورت آزمایشی به میزبانی اردن برگزار شد. در این دوره شرق آسیایی‌ها غایب بودند و قهرمان منطقه غرب، قهرمان آسیا معرفی می‌شد. برای شهرداری سیرجان که سال پیش برای دومین بار قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شد، قهرمانی در این جام مهم بود. با حضور بنیادکار ازبکستان، گوکولام هند و امان اردن، به‌نظر نمی‌رسید سیرجانی‌ها بتوانند به جام برسند اما بعد از اینکه در بازی اول آنها ازبک‌ها را شکست دادند، رسیدن به جام باورپذیرتر شد. در تاریخ فوتبال ایران و ازبکستان، هیچ تیمی از ایران نتوانسته بود ازبک‌ها را شکست بدهد و به همین دلیل پیروزی 2 بر یک سیرجانی‌ها اتفاق مهمی بود. هرچند در همان بازی هم عملکرد بازیکنان مریم جهان‌نجاتی چندان چشمگیر نبود و به غیراز نتیجه، سیرجانی‌ها برتری دیگری نسبت به حریف نداشتند. اما سرمربی تیم از دخترانش تعریف کرد و گفت که تیمش با سبک جدیدی بازی کرده و اگر هم ضعفی بوده به‌خاطر نداشتن بازی‌های تدارکاتی است. سیرجان بازی دوم را هم از گوکولام برد. در آن بازی هم هندی‌ها سطح فنی بالاتری داشتند. بازی روان و هماهنگ آنها مقابل بازیکنان سیرجان که در پاسکاری ساده هم ناتوان نشان می‌دادند، چشم‌نواز بود. شاید بدشانسی هندی‌ها بود که دروازه‌بان تیم‌شان روی زهرا علیزاده، مهاجم سیرجان خطا کرد. 10نفره شدن گوکولام، سیرجان را به پیروزی دوم رساند.
اما شنبه‌شب ضعف‌های تیم جهان‌نجاتی بیش از پیش نمایان شد. نبود علیزاده از یک طرف و بازی حرفه‌ای تیم امان و آنالیزی که آنها از تیم سیرجان کرده بودند، جام را از نماینده ایران گرفت. بازیکنان سیرجان در این بازی ضعیف‌تر از 2بازی قبل بودند و ترس از شکست کیفیت بازی آنها را پایین‌تر هم آورده بود. سیرجان 2 بر یک از امان شکست خورد. امان دقیقه‌45 از روی نقطه پنالتی و با ضربه مایسا جباره به گل اول رسید. دقیقه‌82 هم شهناز جبرین یک‌بار دیگر دروازه سیرجان را باز کرد. افسانه چترنور در دقایق اضافه بازی با ضربه پنالتی سیرجان را به گل رساند اما دیگر زمانی برای رسیدن به گل بیشتر نمانده بود. با این نتیجه امان به قهرمانی رسید و شهرداری سیرجان در رده دوم قرار گرفت.
خالد نمر، سرمربی اردن بعد از قهرمانی تیمش از سطح بالای این بازی‌ها گفت. از نظر او همین که 4 تیم حاضر در مسابقات حداقل یک شکست داشته‌اند، نشان می‌دهد که کیفیت مسابقات پایین نبوده است. شاید هدف او از گفتن این جملات بالا بردن ارزش جامی است که تیمش گرفته است. اما سؤال مهم اینجاست که در حضور شرق آسیایی‌ها، امان یا هر تیم دیگری از غرب آسیا می‌توانست به قهرمانی برسد؟ بعید به‌نظر می‌رسد. نمر صبور بودن بازیکنانش در بازی با سیرجان را دلیل پیروزی تیمش و قهرمانی در این جام دانست. جهان‌نجاتی هم دلیل باخت را به روز بد تیمش ربط داد:«دختران ایران قهرمان این مسابقات بودند. میانگین سنی بازیکنانم 20سال است. گاهی اوقات همه‌‌چیز بر وفق مراد پیش نمی‌رود و فینال این رقابت‌ها روز ما نبود.»
دختران سیرجان جام را در اردن جا گذاشتند و راهی ایران شدند. شاید تا سال‌ها حسرت این جام به دل آنها بماند. اما این دختران آرزوهای بزرگ‌تری دارند؛ رسیدن به پیراهن تیم ملی. تعدادی از بازیکنان سیرجان از بهترین‌های ایران هستند و قرار است دی‌ماه در جام ملت‌های آسیا بازی کنند. مسابقاتی که دختران اردن در آرزویش ماندند.