زوده بابا

محمد برمایی /کارشناس مذهبی

عصر یک روز پاییزی، خدا بیامرز پدرم بعد از چرت عصرگاهی نشسته بود و من بعد از کلی مزه مزه کردن حرف هایم و آسمان‌ریسمان بافتن! بالاخره گفتم...
می خواهم ازدواج کنم!
(البته دهه پنجاهی‌ها می‌دانند پشت این جمله یک دنیا انگیزه، علاقه و توکل بود.)
نگاهی به من کردند و گفتند:
زوده بابا، سربازی نرفتی، کار نداری، دانشگاهت تمام نشده و... زوده بابا.
البته این را هم بگویم در زمان من تشکیل خانواده در ۱۹ سالگی زود بود؛ مثل ۲۵ سالگی در این ایام!
قصه آن روز جوانی من با غصه امروز قانون جوانی جمعیت که به دوش جوانان است خیلی تفاوتی نکرده حتی مسائل پیچیده‌تر و بغرنج‌تر شده! یعنی جوانی که جوانی جمعیت در اولویت دهم زندگی او هم نیست دغدغه و اعتنایی به آن ندارد.
هرچند در ضرورت و نیاز جامعه ما به این قانون شکی نیست و جوانی جمعیت باید هر چه زودتر عملی شود؛ اما این قانون باید اول از همه موفق به اقناع مخاطبین خود یعنی جوانان، خانواده‌های ایرانی، اهالی رسانه، متخصصان سلامت و پزشکی و باروری، مبلغین و مروجین خانواده باشد؛  قبل از آنکه این قانون روی میز‌ها خاک بخورد و صرفاً در تیتر توییتر و روزنامه‌ها هویت ژورنالیستی و شعاری به‌خود بگیرد و یتیم شود؛ لازم است برای مردمی که مشکلات پیچیده دیگری را در اولویت می‌دانند و جوانی که آینده مبهم و غیرقابل پیش‌بینی‌ای پیش روی خود تصور می‌کند، تبیین و بازآموزی شود.
از طرفی باید از رسانه تا صحنه همصدایی و همراهی نهادهای خرد و کلان را دید وگرنه مردم باورشان نمی‌شود که این قانون با قانون‌های دیگری که نصفه و نیمه اجرا می‌شوند فرقی دارد!
بله باید همه بدانیم که این قانون فرق دارد! چون قرار است یک مدل وسیع برای تضمین آینده دور این مملکت باشد، هرچند دیر.
یک چیز مهم دیگر؛ قانون جوانی جمعیت با سبک زندگی جوانان امروز ما تعارض منافع دارد! ریشه آن هم در تنوع سبک زندگی جوانان است؛ مشکل تعارض در فرایند رشد اجتماعی، فردی و دستاوردهای دنیایی (تحصیل، ثروت، شهرت و تجربه) است. باید این تعارضات را با همکاری خود مردم حل کرد تا روند رشد جوانان ایرانی قبل از بلوغ تا سن ازدواج و ۵ سال بعد از ازدواج هموار شود.
رفع مشکلی به نام سربازی، موضوع کار و درآمد، مسئله مهارت‌های زندگی، فراغت، تفریحات سالم و فاخر، مسکن و آسایش‌های حداقلی برای تشکیل و تحکیم خانواده و آینده‌نگری برای وسعت دید جوانی ِجوانان، همه و همه مسائل جدی و لازمی است تا جامعیت قانون جوانی جمعیت اتفاق بیفتد.
نرخ پایین ازدواج، باروری و سطح کیفیت جوانی جمعیت به نرخ بالای متغیر‌های فرهنگی و اقتصادی گره خورده است، پس نمی‌شود بالا به پایین قانونی وضع کرد تا مردم بشنوند اما همراه نشوند!
این تعارض را مدیریت صحیح و رفتار یکپارچه مسئولین حل خواهد کرد اگر واقعا اولویت ما خانواده باشد.