گرینویچ/ نیو‌تن و قانون جاذبه قرنطینه

اغلب زندانبان‌ها می‌دانند که اگر 5 متهم با تیپ‌های شخصیتی و تجربه‌های متفاوت زندگی را در یک سلول واحد حبس و پس از چندی که در سلول را باز کنید با اتفاق‌های متفاوتی روبه‌رو خواهید شد.
 یکی‌شان ممکن است به‌شدت ضعیف شود، دیگری با ورزش قوی‌تر می‌شود، یکی دور تا دور دیوار‌های اطرافش را با داستان جدیدش پر می‌کند و حتی ممکن است یکی‌شان خودش را کشته باشد. حبس و قرنطینه‌ای که پاندمی کرونا به انسان تحمیل کرده اگرچه شباهت اندکی به زندان دارد اما به لحاظ برخورد آدم‌ها با این محدودیت، از قوانین مشابهی پیروی می‌کند. نمونه تاریخی برخورد مثبت با قرنطینه آیزاک‌نیوتن است که شاید همانقدر که قانون جاذبه برایش جذاب بود از قرنطینه هم پدیده‌ جذابی ساخت که طی آن دوره، کشفیات علمی بسیاری انجام داد. با شیوع طاعون خیارکی در سال 1665میلادی آیزاک‌نیوتن در طول یک سال قرنطینه به درک بیشتر «منشور» پرداخت. او سوراخ‌های کوچکی را در پشت درِ اتاقش ایجاد کرد و منشور را در موقعیتی قرار داد که فقط یک نوار باریک از نور بتواند از آن عبور کند. این آزمایش نشان داد که نور سفید از 7 رنگ مختلف تشکیل شده که با چشم غیرمسلح قابل رویت است. این پدیده‌ها به نیوتن کمک کردند تا طرح اولیه تلسکوپ نیوتنی را توسعه دهد.