10از 10

بهروز رسایلی| تیم زحمتکش و سختکوش کامبوج با قبول شکست 10بر صفر برابر ایران به کارش در مرحله اول انتخابی جام‌جهانی پایان داد. قبول 7 شکست، کسب تنها یک تساوی برابر هنگ‌کنگ و دریافت 42گل، کامبوج را تبدیل به یکی از ضعیف‌ترین تیم‌های این مسابقات کرد. با این حال همین که آنها اصل «رقابت» را می‌پذیرند و با همه وجود تلاش می‌کنند، ارزشمند و قابل ستایش است. این سمت میدان اما پیروزی پرگل تیم ملی برابر عراق، هیچ‌کس را غافلگیر نکرد. در مورد این برد، در ایستگاه ماقبل پایانی مرحله اول چند نکته وجود دارد.

  کاش سامان قدوس 90 دقیقه بازی نمی‌کرد. اگر فرض بر این است که دراگان اسکوچیچ روی پلی‌میکر اصلی تیمش برای ترکیب اصلی بازی با عراق حساب باز کرده، بهتر بود این بازیکن برابر کامبوج به‌طور کامل به بازی گرفته نمی‌شد. مسابقات باشگاهی قدوس از همه دیرتر تمام شد، او در بازی با بحرین 45دقیقه در زمین حاضر بود و در دیدار با کامبوج هم کیفیتش را نشان داد. با این حال از تصاویر تلویزیونی در پایان مسابقه به وضوح پیدا بود که قدوس خسته شده و نای نفس کشیدن ندارد. این موضوع شرایط را برای او در بازی سه‌شنبه با عراق سخت خواهد کرد؛ مگر اینکه اسکوچیچ در دیدار پایانی روی سامان به‌عنوان بازیکن ذخیره حساب باز کرده باشد که این امری جداگانه
 است.

  مهدی طارمی بهتر، بهتر و بهتر می‌شود. کامبوج حریفی نیست که کیفیت خوب و بد هیچ بازیکنی را نشان بدهد، اما مثلا گلی که مهدی زد اصلا ربطی به کیفیت تیم مقابل ندارد. شوت سرضرب او در سه‌کنج دروازه فرود آمد و شاید از دروازه‌بان‌های قدرتمندتر هم کاری ساخته نبود. پنالتی گرفتن هم که کسب‌وکار طارمی است و انگار برای او بین مدافع یوونتوس و گلر کامبوج، فرق چندانی نیست!
  مهدی قائدی با نمایشی که برابر کامبوج ارائه داد، برای همه وینگرهای تیم ملی خط و نشان کشید. هرچند تیم حریف کیفیت چندانی نداشت و بعد از دریافت گل‌های پرشمار فرو پاشیده بود، اما به هر حال از کنار تکنیک سرشار و فوتبال رو به بلوغ قائدی نمی‌توان بی‌تفاوت عبور کرد. او طی دقایقی که در زمین حاضر بود همه کار کرد و یک گل زیبا هم به ثمر رساند تا نشان بدهد در تیم ملی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. قائدی رسما جایگاه وینگرهای تیم ملی مثل علی قلی‌زاده، علیرضا جهانبخش یا وحید امیری را تهدید می‌کند. او آینده‌دار است و درصورت صعود تیم ملی، در مسابقات مرحله بعد فرصت بیشتری برای عرضه توانایی‌هایش خواهد داشت. این یکی از هزار دلیلی است که ثابت می‌کند هر طور شده باید از این مرحله عبور کنیم.

  میلاد محمدی که کمی انتقاد از او وجود داشت، در بازی با کامبوج نمایش خوبی ارائه داد. این بازیکن روی یک گل مؤثر بود و یک گل را هم خودش ساخت. درخشش میلاد از آن جهت حائز اهمیت است که جایگاه او در تیم ملی توسط احسان حاج‌صفی و وحید امیری تهدید می‌شود. امیری به‌دلیل مصدومیت بازی با عراق را از دست داده و باید دید انتخاب نهایی اسکوچیچ برای پست دفاع چپ در بازی با عراق کیست.

   فکر نمی‌کنیم نیازی به یادآوری باشد که این برد پرگل بدون پیروزی بر عراق هیچ فایده‌ای ندارد. مطلقا نباید در باد چنین نتایجی مقابل تیم‌های ضعیف آسیایی بخوابیم. دفعه قبل که چنین خبطی کردیم، با2 شکست پیاپی برابر بحرین و عراق تنبیه شدیم. حالا اما وقت تکرار اشتباه نیست. بازی با کامبوج تمام شد و رفت و شاید هر 16تیم لیگ برتری یا حتی تیم‌های دسته‌یکی ایران هم می‌توانستند این مسابقه را با پیروزی پشت سر بگذارند. حریف بعدی عراق است؛ تیمی که زمین تا آسمان با کامبوج و هنگ‌کنگ فرق دارد و حتی می‌تواند از بحرین میزبان هم قوی‌تر باشد. همه به هوش لطفا!