گرینویچ/ چوب‌ها و آدم‌ها

فقط دیروز بیش از 2هزار کومه آتش برای سوزاندن اجساد در هند برپا شد. بسیاری از هندی‌ها اجساد فوتی‌های کرونا را براساس آیین‌های مذهبی خود می‌سوزانند. 2هزار و 700نفر مجموع فوتی‌ها بود و از این شمار حدود 2هزار نفر سوزانده شدند. در روزهای گذشته تیتر یک بیشتر رسانه‌های جهان درباره مرگ‌ومیر‌ها در هند بود. عکس‌های هوایی از آتشی که برای سوزاندن اجساد هندی‌ها هم ثبت شده بود، عکس یک صفحات این رسانه‌ها را تشکیل می‌داد. فعلا کانون توجه اخبار جهان مرگ‌ومیر‌ها در هند است. جدای از بحث‌های کرونایی موج جدید مرگ‌ومیر‌ها در این کشور قطع گسترده درختان را هم در پی داشت. در هند با وجود اینکه دولت دستور قطع روزانه 200درخت خشک برای تحویل چوب به مردم را داده است، اما برخی به این مقدار راضی نبوده‌اند. در برخی ایالت‌های هند مردم به قطع درخت‌های جنگل‌ها روی آورده‌اند. از سوی دیگر هند با کمبود کپسول‌های اکسیژن بیمارستانی روبه‌روست؛ یعنی بیماران از کمبود اکسیژنی می‌میرند که بستگان آنها منبع اصلی تولید آن یعنی درخت‌ها را برای سوزاندن جنازه همان بیماران بعد از فوت، به‌راحتی قطع می‌کنند. این پارادوکس در هند باعث واکنش طرفدارهای محیط‌زیست هم شد. آنها بر این باورند که بشر همیشه یک گام از رویدا‌د‌ها و فجایع طبیعی عقب است؛ به این معنا که اول می‌سوزاند، بعد هوا آلوده می‌شود، دوباره منابع طبیعی را از میان می‌برد تا دستگاه‌های تصفیه هوا بسازد و این چرخه الی‌الابد ادامه دارد. حتی طرفداری از درخت‌ها روی کاغذ روزنامه‌ای که خودش حاصل خمیر کردن درخت‌هاست، شاید بخشی از همین دور باطل باشد. به هر حال باید بیشتر به این نکته توجه کنیم که چوب‌ها و آدم‌ها سرنوشت‌شان به هم گره خورده است.