با پایان یافتن مسابقات مرحله گروهی در غرب آسیا، روشن شد پرسپولیس و استقلال در مرحله یکهشتم نهایی به ترتیب باید بهمصاف ذوبآهن و الجزیره امارات بروند. قطعا روی کاغذ این قرعهها برای دو تیم تهرانی چندان سخت نیست، هرچند احتمالا استقلالیها ترجیح میدادند با لوکوموتیو تاشکند روبهرو شوند. به هر حال مصاف ذوب و استقلال منجر به حذف قطعی یکی از نمایندگان ایران خواهد شد و باعث میشود ما در یکچهارم نهایی حداکثر دو و حداقل یک نماینده داشته باشیم.
همان که برانکو میخواست
همانطور که میدانید برانکو ایوانکوویچ بهشدت آدم محافظهکاری است و خیلی سخت میتوان تیترهای جذاب یا اظهارنظرهای صریح و قاطع از او گرفت. با این وجود او پس از پیروزی تیمش برابر السد و کسب عنوان صدرنشینی گروه، صراحتا ابراز امیدواری کرد پرسپولیس در مرحله بعد با الجزیره مواجه شود؛ آنچه میتواند فاصله قابل توجه این تیم اماراتی با الاهلی عربستان را نشان بدهد. به هر حال الاهلی تیم قدرتمندتری است. در کنار این، بازی با آنها باید در زمین بیطرف برگزار میشد و البته رویارویی با پرسپولیس میتوانست برای تیم عربستانی جنبه انتقامی داشته باشد. آنها پارسال بهدست پرسپولیس 10نفره اوت شده بودند و امسال میآمدند که انتقام بگیرند. با این وجود پرسپولیس خوششانس بود که به الجزیره خورد. الجزیره تیم هفتم لیگ 12تیمی امارات است که 22امتیاز از العین صدرنشین کمتر دارد. به علاوه آمار پرسپولیس در تقابل با تیمهای اماراتی فوقالعاده خوب است و آنها معمولا نمایندگان این کشور را بهراحتی شکست میدهند. همچنین سرخها در بازی رفت هم میتوانند روی حمایت همیشگی تماشاگران ایرانی در ورزشگاه اختصاصی الجزیره حساب کنند. این تیم یک ورزشگاه زیبای 42هزار نفری در شهر ابوظبی دارد که معمولا خالی است و در همین بازی مرگ و زندگی با الاهلی عربستان هم زیر هزار نفر در آن حاضر بودند!
قلعهنویی- شفر؛ جذابیت مافوق تصور
اما برخورد ذوبآهن و استقلال به هم در یکهشتم نهایی آنقدر جذاب است که شاید بتوان از آن بهعنوان حسن ختامی هیجانانگیز برای فصل باشگاهی جاری فوتبال ایران یاد کرد. از زمانی که شفر به ایران آمده، استقلال فقط دو باخت داده که یکی از آنها در داربی رفت برابر پرسپولیس بوده و دیگری در اصفهان مقابل ذوبآهن همین امیر قلعهنویی به ثبت رسیده است. آن بازی که با پیروزی دوبریک میزبان همراه بود، حاشیههای زیادی داشت. وینفرد شفر بعد از آن مسابقه برای اولینبار به منظور تحقیر سبک بازی تیم حریف از اصطلاح «بزن زیرش» استفاده کرد؛ گرچه او بعدا این عبارت را در مورد فوتبال پرسپولیس هم به کار برد و جنجالی شد. همان روز البته قلعهنویی واکنش تندی به اظهارات شفر نشان داد و گفت: «اگر با بزن زیرش بردهایم، این نشان از ضعف تیم آنها دارد. بالاخره آمار بازی و تعداد پاسها و موقعیت که بیرون بیاید معلوم میشود کدام تیم فوتبال باکیفیتتری بازی کرده. هرچند شفر چون خارجی است هر چه در اینجا بگوید حجت حساب میشود!» این جمله آخر نشان میدهد رقابت شفر و قلعهنویی، آخرین و داغترین مصداق از دوگانه ابدی جنگ مربیان ایرانی و اجنبی هم محسوب میشود؛ جایی که این طرف مدافع همیشگی مربیان داخلی ایستاده و آن طرف هم یکی از محبوبترین و موفقترین مربیان خارجی دو دهه اخیر قرار گرفته است. این دو مربی البته ظرف هفتههای آینده برای کسب عنوان نایبقهرمانی در لیگبرتر هم رقابت خواهند کرد، اما قصه لیگ قهرمانان آسیا آن هم در مراحل حذفی، کاملا حکایت دیگری است.
دعوای تاریخی ایرانی- اجنبی
در همینه زمینه :