بنا بر کم‌خوری
فاطمه عباسی
انگار دارند از اتفاقی مثل آخر سال یا دم‌عید حرف می‌زنند. خریدها زیاد می‌شود. فروشگاه‌ها زود پر و خالی می‌شوند و مصرف مواد غذایی بالا می‌رود. این قصه قبل از ماه رمضان است؛ ماهی که قرار است تمرین کم‌خوردن و گاهی سنگ بستن به شکم باشد. اما رمضان در این سال‌ها برای خیلی‌ها عملا تبدیل شده به ماه سفره‌های رنگین. همه اینها در حالی است که در این ماه حداقل یکی از وعده‌های اصلی غذایی حذف می‌شود و قرار هم نیست آن وعده حذف‌شده، جبران شود.
ماه رمضان امسال یک فرق اساسی دارد با سال‌های پیش‌تر و آن هم وجود کرونا و خانه‌نشینی است. دیگر خبری از مهمانی‌های افطاری و بساط آش رشته و زولبیا و بامیه نیست. با این حال خطر پرخوری و چاقی همچنان در کمین است. از ترس اینکه آخرهای ماه سوخت‌مان تمام نشود و کم نیاوریم تا جایی که جا داریم غذا و شیرینی‌جات می‌خوریم و چون در قرنطینه هستیم، تحرکی هم نداریم و عدد وزنمان روزبه‌روز بیشتر می‌شود. این است که ماه رمضان به جای اینکه لاغر شویم، چاق می‌شویم و اگر مواظبت نکنیم حتی ممکن است این پرخوری کار دستمان بدهد.
یک پزشک مصری 3600سال پیش به طنز گفته: «انسان پر‌خور با یک‌چهارم غذایی که می‌خورد زنده می‌ماند و با سه‌چهارم دیگر آن، پزشکان امرار معاش می‌کنند!» فیثاغورث هم هنگام مرگ به شاگردانش برای سالم‌ماندن و بهتر فکر کردن، روزه را توصیه کرده است. به اعتقاد جالینوس نخستین بیماری، مربوط به پرخوری بوده و بنابراین نخستین درمان نیز روزه‌گرفتن است. متخصصان تغذیه هم توصیه می‌کنند که تنبلی را کنار بگذارید و حتما سحری بخورید که موقع افطار با ولع زیاد غذا نخورید. ضمن اینکه حواستان باشد به‌خاطر کرونا دیگر خبری از ایستگاه‌های صلواتی در خیابان‌ها نیست، پس اگر بیرون می‌روید، قبل از افطار خودتان را به خانه برسانید تا ساعات روزه‌داریتان طولانی‌تر از حد معمول نشود و در خیابان ضعف نکنید!
