استخدام آقای پروتکل

فاطمه عباسی

 «آدم‌ها ماشین نیستند که تنظیم‌شان کنی تا کاری که می‌خواهی را انجام دهند، آدم‌ها خسته می‌شوند و رها می‌کنند. کار من در کارخانه فقط تذکر دادن به نیروها برای رعایت کردن پروتکل‌های بهداشتی نیست. به جز توزیع هر روزه ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده و دادن ویتامین ماهانه به کارگرها، روان‌شناسی آدم‌ها بخش دیگری از کار من در این کارخانه است. هر روز با کارگرها حرف می‌زنم تا در ایام سخت کرونایی خسته نشوند و کم نیاورند.» این بخشی از حرف‌های پویا مظلومی، مسئول تازه منتصب بخش کرونا در یکی از کارخانه‌های کوچک تهران است. شغلی که با گسترده‌تر‌شدن کووید-19 شکل گرفت و حالا آگهی استخدام «مسئول کرونا» در برخی از سایت‌ها و هم گاه و بیگاه دیده می‌شود.
آن اوایل شروع بیماری کسی نمی‌دانست که این ویروس سمج‌تر از آن است که به راحتی دست از سرمان بردارد و برود و عزم کرده تا جایی که می‌تواند، آدم بکشد. حالا دیگر همه بخش‌های خبری در هر جای دنیا درباره آمار کشته‌شدگان کرونا خبر دارند و تصاویر، زن‌ها، مردها و بچه‌هایی را نشان می‌دهد که بیمارستان‌ها را اشغال کرده‌اند، درد می‌کشند و بسیاری‌شان هم دیگر به خانه بر نمی‌گردند. دلیلش روشن است، خیلی از ما به توصیه‌های بهداشتی و محدودیت‌ها بی‌توجه شده‌ایم و به گواه آمارهای رسمی در همین مملکت تنها 56درصد از مردم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کنند. شاید استخدام فردی برای جریمه کردن، تذکر دادن و دور نگه داشتن آدم‌ها از یکدیگر برای رعایت فاصله اجتماعی در برخی از کارخانه‌ها، کارگاه‌ها، شرکت‌ها و مؤسسات تا حدی بتواند کرونا را در این مراکز کنترل کند، اما بیرون از این مکان‌ها دیگر مسئول خود ماییم. باید حواسمان به‌خودمان باشد و تا وقتی واکسن به دستمان نرسیده، نگذاریم کرونا دمار از روزگارمان دربیاورد یا داغدارمان کند.