سس‌ها در کورس افزایش قیمت

اغلب غذاهای سنتی ایرانی مثل انواع پلو خورش‌ها، آش‌ها و سوپ‌ها آبکی بودند و به افزودنی‌هایی برای نرم شدن نیازی نداشتند، کتلت و کوکو را هم مادرها با ماست و ترشی سر سفره می‌آوردند و نیازی به سس نبود. فقط مرغ سرخ شده بود که سسی از جنس پوره گوجه یا رب سرخ شده در روغن و چاشنی آبغوره و زردچوبه و فلفل همراه خود داشت. اما از وقتی پیتزا به فرهنگ غذایی ایرانی‌ها اضافه شد دیگر نمی‌شد از سس صرف‌نظرکرد. انواع غذاهای خشک دیگر مثل ساندویچ‌ها، ناگت‌ها و سوخاری‌ها و... را هم نمی‌شد با ماست و ترشی خورد و کم کم سس گوجه آماده جای خود را در سوپرمارکت‌ها و یخچال خانه‌ها باز کرد تا جایی که امروز دیگر سس‌ها را نمی‌توان از سفره‌ها و میزهای غذاخوری جدا کرد. حالا سالادهایمان هم از محدوده سالاد شیرازی فاصله گرفته و چاشنی‌ها دیگر به آبغوره، آبلیمو و روغن‌زیتون محدود نمی‌شود.
قفسه‌های سوپرمارکت‌ها حالا تنوعی گسترده از سس‌ها را با طعم‌ها و اندازه‌های مختلف در دسترس خریداران قرار داده و رقابت بر سر تصاحب سهم بیشتری از بازار بین برندهای تولیدکننده بسیار داغ است، اما گرمای رقابت برخلاف قوانین معمول بازار، نه‌تنها به کاهش قیمت منجر نشده بلکه قیمت سس‌ها هم مثل دیگر اقلام خوراکی و غیرخوراکی در طول سال گذشته بارها افزایش یافته است.
در میان سس‌های گوجه و کچاپ، سس خرسی را می‌توان معروف‌ترین و شاید حتی محبوب‌ترین دانست. قیمت این سس 455گرمی که از تولیدات گروه غذایی مهرام است در فاصله بین آذر تا بهمن سال گذشته 1800تومان بیشتر شده است و البته این تنها مورد از افزایش قیمت سس‌های قرمز و سفید موجود در بازار نیست. سس کچاپ 410گرمی بهروز هم از 12.800آبان‌ماه به 15.500در بهمن‌ماه رسیده و دیگر برندها هم چندین بار و هربار چیزی در حدود 20تا 30درصد قیمت‌ها را بالا بردند. بیژن، بهروز، مهرام و دلپذیر از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین برندهای سس موجود در بازار هستند و روژین، دلوسه و سحر برندهای نسبتا جدیدتر در زمینه تولید این محصول محسوب می‌شوند.