نشستن در تاریکی
نمایش محمد یعقوبی بعد از چانهزنی فراوان اجرا شد
مهرداد رهسپار
آبان و آذر سال1389 نمایش «نوشتن در تاریکی» نوشته و کارگردانی محمد یعقوبی در سالن چهارسوی مجموعه تئاترشهر به صحنه رفت؛ نمایشی شوخطبعانه که گرفتار ممیزی شده و درنهایت به شروط مختلفی اجازه اجرا گرفته بود. این نمایش حدود ششبار بازبینی شده و کارگردان آن برای اجرای کامل متن با مرکز هنرهای نمایشی چانهزنی بسیار کرده بود. نمایش مسئله اخلاقی نداشت که اجرا توقیف شود، مسئولان دولتی وقت هم با مضمون انتقادی آن مشکلی نداشتند. اما نمایش انتقاداتی صریح درباره وضعیت زندگی روزنامهنگاران و مسئله آزادیبیان را پیش میکشید. داستان درباره حلقه دوستی میان تعدادی روزنامهنگار بود که با دوستشان نوشین ستوده به شمال میرفتند، مسائلی را از سر میگذراندند و دست آخر به آلمان مهاجرت میکردند. نمایشی که در چهارسو اجرا شد، تقریبا هر شب مقداری از دیالوگهای آن کم میشد و گاهی جای آن دیالوگها را بداههپردازیهای بازیگران پر میکرد. نمایش تکهپاره بود و بیشتر به تمرین یک نمایش شبیه بود؛ تمرینی که در برخی از صحنههای آن بازیگران متن نمایشنامه را هم در دست داشتند، از بَر نبودند و روخوانی میکردند. این ویژگیهای اجرا، تماشاگران و گروه اجرا را در سالن کوچک تئاتر چهارسو به هم نزدیک و صمیمی کرده بود. برخی منتقدان نمایش را ناقص میدانستند و بر آن تاختند که چرا نمایشی که کامل تمرین نشده، باید اجرا شود. برخی دیگر از منتقدان نیز خلاقیت کارگردان را در ارائه نمایشی صمیمی ستایش کردند. نوشتن در تاریکی پس از چند اجرا چنان مورد توجه قرار گرفت که بهدلیل استقبال بسیار مخاطبان در دونوبت در تئاتر چهارسو به صحنه میرفت.