تذکر، تبریک و کمی خسته نباشید

سیامک رحمانی روزنامه‌نگار
   هر بار با صعود به جام‌جهانی داستان داریم. از چند ماه قبل اسم خواننده‌ها ردیف می‌شود و گمانه‌زنی‌ها داغ می‌شود که کی قرار است برای تیم‌ملی فوتبال ترانه بخواند. این وسط حضور فدراسیون فوتبال و خبرسازی‌هایش و این که دنبال خواننده می‌گردد و هر بار اسمی مطرح می‌شود از همه خنده‌دارتر است. از محسن چاوشی تا علیرضا قربانی و ایکس و ایگرگ. هرچند که این ماجرا جوک‌خورش ملس است و از این نظر نمی‌شود ایرادی گرفت.
مثل همان طنزی که درست کرده بودند و می‌گفتند ترانه امسال را چاوشی باید بخواند و شب بعد از بازی با اسپانیا و پرتغال هی باید پلی کنیم و اشک بریزیم! اما انصافا کدام دوره این کارها نتیجه داده و یک ترانه درست و درمان ساخته شده که ول نمی‌کنیم؟ ترانه‌های ورزشی و فوتبالی ساخته شده یکی از یکی بامزه‌ترند. می‌خواهد عصار خوانده باشد یا احسان خواجه امیری خداوکیلی کسی یادش هست خواجه‌امیری برای جام‌جهانی برزیل چی خوانده بود؟ ماجرا این است که فدراسیون اینجور وقت‌ها برای کارهای فرهنگی بودجه دارد و دوستان دور هم جمع می‌شوند و می‌گویند خب این بودجه را چطور بزنیم بر بدن. یکی از راه‌ها هم ساخت آهنگ است که ظاهرا خیلی طرفدار دارد. اگرنه، ترانه فوتبالی یعنی همان «ما بچه‌های ایرانیم...» که وقتی پخش می‌شود اسب هم دلش می‌خواهد بیاید وسط روپایی بزند، بس که ریتم و هیجان فوتبالی دارد. امسال هم در شرایطی که دوستان در تهران مشغول رایزنی بر سر هپل هپوی هزینه ترانه فوتبالی هستند، آرش لباف و پیت بول و بقیه اساتید ترانه‌هایشان را تنظیم کرده‌اند و برنامه‌ها برای اجرای کنسرت در سنت‌پترزبورگ و کازان اوکی شده که خدا به خیر کند.
موزیک ویدیوی رسمی جام‌جهانی را هم که پولینا گاگارینا خوانده و خدا را شکر امکان پخش‌اش در رسانه ملی وجود ندارد. کلا هم باید دعا کنیم جام‌جهانی امسال با کمترین تلفات در سیما پوشش داده شود چون سر آن قضیه گرگ رم، بعضی از دوستان می‌گفتند تلویزیون دارد خودش را برای جام‌جهانی گرم می‌کند! آخر این جام که دیگر در روسیه برگزار می‌شود و روسیه عزیز دل ماست و زیاد نباید بهش گیر داد.
   علی دایی بنده خدا درست می‌گوید. واقعا اگر قرار بود ورزشگاه امام رضا(ع) آن گوشه بیفتد و ماهی خدامیلیون تومان فقط هزینه نگهداری‌اش باشد و یک بازی هم در آن برگزار نشود، برای چی ساختیدش؟ این که پول آستان قدس است و صاحب اختیارش هستید دلیل می‌شود که همین‌طوری چند میلیارد خرج کنید و بیاندازید یک گوشه و استفاده نکنید؟ خدا را خوش می‌آید؟ مردم راضی هستند؟ خب همین‌طوری می‌شود که بعد از سقوط مشکی‌پوشان آدم فکر می‌کند زیاد هم بد نشد.
اسم تیم را که حال نمی‌کردید. ورزشگاه هم بهش نمی‌دادید چون مال خودتان بود و چمن‌اش خراب می‌شد. پس برود دسته یک بهتر است. الان همان پدیده را خوب تر و خشک کنید، انگار به مشهدی‌های بیچاره نیامده دو نماینده در لیگ‌برتر داشته باشند. (بعد از نوشتن آیتم «یک»، تذکر دادند که یادداشتت دارد خیلی منشوری می‌شود، فیتیله را بکش پایین.)
   شما ببینید آقای تاج چقدر کارش درست است. وسط هیر و ویر جام‌جهانی و گرفتاری‌هایش که خواب و خوراک برای فدراسیون و مدیران فوتبال مملکت نمی‌گذارد، این که اعلام می‌کنند حمید استیلی شده مدیر تیم‌ملی ایولله دارد. یعنی ببین حواس‌ تا کجا جمع است. حالا بگذریم که تیم امید هنوز نه به بار است و نه به دار. تیم حتی سرمربی هم ندارد. تیمی که قرار بوده کی‌روش بر کارهایش نظارت کند و بخشی از حقوقش را برای همین کار می‌گیرد لابد. منتها چون کی‌روش را نمی‌شود کنترل کرد و ازش کار کشید و چون معلوم نیست کی می‌خواهد برای تیم امید آستین بالا بزند، حمید استیلی انتخاب می‌شود تا اقتدار فدراسیون به نمایش دربیاید و بالاخره بودجه‌ای که برای تیم امید در نظر گرفته شده همین‌طوری در حساب نماند. سرمربی هم ان‌شاءالله دیر نمی‌شود.
اگر دقت کنید این تیم امید همیشه خدا بچه سر راهی بوده. یک بار می‌دهندش دست مایلی‌کهن، یک‌بار خاکپور، یک بار منصوریان، این، آن. طفل معصوم همیشه توسری‌خور است. البته خوبی حمید جان این است که روابط حسنه‌ای با مدیران بالادستی دارد و می‌تواند برای تیم پول جذب کند و اگر فدراسیون هم به مشکل بخورد کمک می‌کند. الان مدیر ورزشی و مدیر تیم و سرپرست و اینها باید همین‌جوری باشند و در محافل و ادارات خرش برود. حمید خان! از همین جا تبریک می‌گوییم ان‌شاءالله هر روز تیم‌های بهتر و جاهای بهترتر.
   ای داد. می‌خواستم در انتهای این ستون، مفصل درباره بازی قهرمانانه یووه در سانتیاگو برنابئو بنویسم و این که بوفون را چطور خون به جگر کردند. که تیم چطور همه پیش‌بینی‌ها و نظرهای کارشناسانه داخلی و خارجی را بی‌اعتبار و از حیثیت و افتخارات باشگاه دفاع کرد. خواستم از همین جا به گاتزتا دلواسپورت هم تذکری داده باشم که شما به جای این که به بوفون بگویید عذرخواهی کن و توصیه کنید که حرف‌های ناشایست نزند، باید از تیم هموطن خود دفاع کنید و از روزنامه‌های ایرانی یاد بگیرید. می‌خواستم کمی هم بابت این که رئال خورد به بایرن و شاید آلمانی‌ها که البته دل خوشی هم ازشان ندارم انتقام ما را بگیرند ابراز شادمانی کرده و بگویم برای تیم هاینکس دست به دعا برداریم. حیف که همیشه برای بخش اصلی مطلب جا کم می‌آید.
فقط دست مریزادی بگوییم به جواد خیابانی عزیز. همان‌طور که اعلام شده، جواد دوست‌داشتنی می‌خواهد کتاب سوتی‌های خود را منتشر کند و به‌نظر می‌رسد تلاش زیادی می‌‌کند تا کتاب خواندنی‌تر شود. مثلا همین بازی رئال-یووه که به کتاب رنگ و جلای دیگری داد. جام‌جهانی هم در پیش است و بهترین فرصت برای هرچه جذاب‌تر شدن کتاب. خسته نباشید می‌گوییم و از داشتن چنین گزارشگرانی به خود می‌بالیم!