• چهار شنبه 12 اردیبهشت 1403
  • الأرْبِعَاء 22 شوال 1445
  • 2024 May 01
چهار شنبه 17 دی 1399
کد مطلب : 121069
+
-

مردی که نمی‎‌‌‎خواست نقاش باشد

انتشار چاپ نخست دایره‎‌‎المعارف هنر ایران

تجسمی
مردی که نمی‎‌‌‎خواست نقاش باشد


    حافظ روحانی       

 شاید روزی که روئین پاکباز تصمیم گرفت تا نقاشی را کنار بگذارد تا زندگی‎‌‎اش را وقف پژوهش و تاریخ هنر کند، مهم‎‌‌ترین روز در تاریخ فعالیت‎‌‎های نظری در ایران باشد. روئین پاکباز اما این تصمیم را می‎‌‎گیرد و تقریباً 60سال از زندگی‎‌‎اش را صرف مطالعه، پژوهش و تاریخ هنر می‎‌‎کند و نتیجه این تداوم باعث می‎‌‎شود تا بتوان او را مهم‎‌‎ترین چهره تاریخ نظری هنر ایران نامید. با اینکه بخش عمده زندگی‎‌‎اش را صرف مطالعه هنر کرد، ولی در طول این دهه‎‌‎ها از خودش کمتر صحبت کرد و از این‎‌‎رو اطلاعات در موردش آنچنان نیست که باید. در سال1318 متولد می‌شود و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران نقاشی می‌خواند. در سال1343 به همراه جمعی 12نفره از هنرمندان هم‎‌‎دوره‎‌‎اش، تالار ایران را تأسیس می‎‌‎کند. از آن جمع تنها 3نفر باقی‌می‎‌‎مانند؛ خود پاکباز، محمدرضا جودت و منصور قندریز. با مرگ قندریز، نام تالار به قندریز تغییر می‎‌‎کند. می‎‌‎دانیم که در آن سال‎‌‎ها به شیوه کنستراکتیویست‎‌‎های روس نقاشی می‎‌‌کند. تعدادی از آثارش به این شیوه در گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران نگهداری می‎‌‎شود. تالار از همان بدو تأسیس، فعالیت نظری را به‎‌‎طور جدی پیگیری می‎‌‎کند که شامل انتشار کتابچه‎‌‎ها، مجله ادواری و نمایش رپرودوکسیون از آثار هنرمندان برجسته اروپایی است. پاکباز در دهه1350 برای تحصیلات عالیه به فرانسه می‎‌‎رود و در رشته زیبایی‎‌‎شناسی تحصیل می‌کند اما از پیش از انقلاب در هنرکده هنرهای تزئینی و دانشکده هنرهای زیبا هنر درس می‎‌‎دهد. در دهه1350 مدرس تاریخ هنر می‎‌‎شود. بعد از پیروزی انقلاب و بعد از پایان انقلاب فرهنگی باز هم به‎‌‎عنوان مدرس دروس نظری در دانشکده هنرهای زیبا مشغول به تدریس می‌شود و با پژوهش در ساختار نقاشی ایران، بر نسلی از شاگردان این دانشکده تأثیر‌می‎‌‎گذارد. بعد از پایان همکاری با دانشکده هنرهای زیبا در سال1369 تألیف کتاب‎‌‎های نظری و تدریس آزاد را ادامه‌می‎‌‎دهد. 
از انتشار کتاب «در جست‎‌‎وجوی زبان تو» در سال1369 در تألیف بسیاری از کتاب‎‌‎های نظری نقش داشته‌است. علاوه بر این در تألیف کتاب‎‌‎های درس‎‌‎های نظری هنرستان هم همکاری می‎‌‎کند. انتشار چاپ نخست دایره‎‌‎المعارف هنر ایران در سال1377 اتفاق مهمی در تاریخ مطالعات هنر در ایران است. این کتاب نخستین دایره‎‌‎المعارف فارسی در باب هنرهای بصری در ایران به‎‌‎حساب می‎‌‎آید. در ادامه او چند کتاب دیگر هم منتشر می‎‌‎کند؛ مواد و تکنیک‎‌‎ها: طراحی و نقاشی با مؤسسه چاپ و نشر نظر و در نهایت انتشار نسخه سه‌جلدی دایره‎‌‎المعارف هنر در سال 1396 که یکی از اساسی‎‌ترین تلاش‎‌‎های نظری در هنر ایران به‎‌‎حساب می‎‌‎آید. در کنار اینها تهیه کاتالوگ‎‌‎های نمایشگاه‎‌‎های موزه هنرهای معاصر در دهه 1370 و 1380  یا ترجمه چندین متن مهم در مورد تاریخ هنر ایران و جهان تنها بخشی از فعالیت‎‌‎های نظری او در تمام طول این دهه‎‌‎ها بودند. روئین پاکباز همچنان به تدریس و تألیف در حوزه تاریخ و نظریه هنر مشغول است. تأثیرش آنچنان است که کم‎‌‎و‎‌‎بیش چند نسل از نقاشان و علاقه‎‌‎مندان به تاریخ هنر شاگردانش به‎‌‎حساب می‎‌‎آیند؛ شاگرد کسی که روزی تصمیم گرفت نقاشی را کنار بگذارد تا مورخ هنر شود.

این خبر را به اشتراک بگذارید