مارادونا برایم الهام‌بخش بود

بهنام سلطانی 

قرارگرفتن یک ایرانی بین 8نفر برتر مسابقات جهانی فری‌استایل اتفاق مهمی است، اما کمتر مورد توجه عموم قرار گرفت. کاری که احمدرضا فلسفی انجام داده کمتر از قهرمانی یک کشتی‌گیر در مسابقات جهانی نیست، اما باید پذیرفت که فری‌استایل به‌عنوان یک رشته ورزشی نوپا راهی طولانی برای عرض اندام در فضای ورزشی ایران درپیش دارد. فلسفی کسی است که یک‌دهه برای خارج کردن فری‌استایل از زیر سایه سنگین ورزش‌های پرطرفدار تقلا کرده و معتقد است ورزشکاران بااستعداد ایرانی دیر یا زود سکوهای جهانی این رشته ورزشی را تسخیر خواهند کرد.

    فری‌استایل در ایران یک ورزش ناشناخته است و کمتر کسی خبرهای مربوط به آن را پیگیری می‌کند. اصلا چطور شد که سراغ ورزشی با این مختصات رفتید؟
من در سال2010 و از وقتی که به‌دلیل مصدومیت نتوانستم فوتبال بازی کنم وارد فری‌استایل شدم. آن موقع در مسابقات مناطق، بازی می‌کردم و یک‌بار هم به اردوی تیم‌ملی جوانان دعوت شدم، اما چند روز بعد خط خوردم. بعد از همان اردو بود که از ناحیه زانوی پای چپ به‌شدت مصدوم شدم و با اینکه در آستانه امضای قرارداد با تیم فولاد خوزستان بودم نتوانستم به فوتبال ادامه بدهم.
    فری‌استایل یک انتخاب اجباری بود یا اینکه بعد از مصدومیت به‌طور آگاهانه به سمت این ورزش رفتید؟
وقتی به‌طور اجبار فوتبال را کنار گذاشتم مدتی خانه‌نشین شدم. من بودم و یک توپ فوتبال. یک روز به‌طور کاملا اتفاقی در حالت نشسته روپایی زدم، این کار برایم جذابیت داشت. روز اول 5تا و روز دوم 10تا روپایی زدم و همینطور هر روز به تعداد روپایی‌هایی که در حالت نشسته می‌زدم اضافه شد. این موضوع به من انگیزه داد که با توپ یک کار تازه انجام دهم. آن‌موقع هنوز فری‌استایل در فهرست رشته‌های ورزشی نبود و فدراسیون یا انجمن جهانی هم نداشت. با اینکه سرعت اینترنت در آن سال‌ها خیلی کم بود و امکان دانلود فیلم مسابقات ورزشی وجود نداشت در جست‌و‌جو‌های اولیه چند عکس دیدم که با توپ، کارهای عجیب و غریب انجام می‌دادند. از همان موقع شروع کردم به تمرین این حرکات و در حالت‌های ایستاده و نشسته و خوابیده با توپ کار می‌کردم تا اینکه بعد از 10ماه و در ادامه جست‌وجوهای اینترنتی با ورزشی به نام فری‌استایل آشنا شدم. همان‌موقع متوجه شدم 3-2نفر مثل احسان موسوی و سینا موفق در ایران فری‌استایل کار می‌کنند. من با این بچه‌ها ارتباط برقرار کردم و با هم تمرین می‌کردیم و فیلم تمریناتمان را در یوتیوب منتشر می‌کردیم. کامنت‌هایی که فری‌استایلرهای مطرح خارجی برایم می‌گذاشتند خیلی روحیه‌بخش بود و باعث شد این راه را ادامه دهم و روی انجام حرکات جدید تمرکز کنم.
    اولین‌بار چه زمانی در یک مسابقه رسمی به میدان رفتید؟
در ایران اصلا مسابقه فری‌استایل برگزار نمی‌شد و برای نخستین‌بار در مسابقات جهانی کشور چک مسابقه دادم. آن مسابقات حدود 300نفر شرکت‌کننده داشت و در بخش نمایش انفرادی مقام نهم را کسب کردم. همین مقام نهمی باعث شد فری‌استایل را جدی بگیرم.
    ورزش حرفه‌ای و اعزام به مسابقات بین‌المللی هزینه دارد. هزینه‌ها را چگونه تامین می‌کردید؟
من کارشناس‌ارشد کامپیوتر هستم و 6سال در یک شرکت خصوصی کار می‌کردم تا هزینه‌هایم را تامین کنم. بعدها که متوجه شدم می‌توانم از فری‌استایل درآمد داشته باشم کارمندی را رها کردم. الان هم با درآمدی که از طریق ورزش دارم زندگی می‌کنم و به مسابقات بین‌المللی می‌روم.
    چگونه می‌شود از ورزش ناشناخته‌ای مثل فری‌استایل درآمد کسب کرد؟
بیش از آنکه میزان درآمد برایم مهم باشد از کاری که با اشتیاق انجام می‌دهم لذت می‌برم. اگر شما کارمند مایکروسافت باشید اما از کارتان رضایت نداشته باشید بی‌فایده است و بعد از بازنشستگی می‌گویید ‌ای کاش در جوانی آن کاری را که دوست داشتم انجام می‌دادم. من از فری‌استایل لذت می‌برم و همین که بعد از 10ساعت کار روزانه می‌توانم با یک استراحت کوتاه و خوردن چند عدد شکلات دوباره کارم را شروع کنم برایم رضایت‌بخش است. اگر اینگونه کار کنید قطعا صاحب پول و شهرت و موقعیت اجتماعی مناسب خواهید شد. من وقتی به‌طور جدی وارد فری‌استایل شدم درآمدم از حقوقی که در دوران کارمندی دریافت می‌کردم بیشتر شد.
    الان به‌صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنید؟ یعنی جز ورزش، مشغول کار دیگری نمی‌شوید؟
کارهایی را انجام می‌دهم که با ورزش مرتبط باشد. در این ورزش شما باید سخت تلاش کنید و هوشمندی به خرج دهید. فری‌استایل برای من دانشگاه است و خیلی چیزها در این ورزش یاد گرفتم. مثلا اینکه با صبر و تلاش مضاعف به‌راحتی می‌توان پیشرفت کرد یا هر شکست مقدمه پیروزی‌های بزرگ است. یکی دیگر از چیزهایی که یاد گرفتم این بود که برای کسب درآمد در ورزش، در درجه اول باید بازاریابی کنم. وقتی تازه وارد فری‌استایل شده بودم یک سالن اجاره کردم تا به شاگردانم آموزش دهم، اما اجاره سالن زیاد بود و شاگردان زیادی نداشتم. این تجربه باعث شد تا آموزش در پارک را امتحان کنم و بعد از آن هم شیوه‌های جدید آموزش را یاد گرفتم. همه این آزمون و خطاها را در پارک‌های تهران تجربه کردم تا اینکه چند سالن کوچک و بزرگ اجاره کردم و یک تیم مربیگری تشکیل دادم. الان هم به‌طور تخصصی فری‌استایل را در دانشگاه شهید بهشتی تهران آموزش می‌دهیم و به رشد و پیشرفت این ورزش در ایران کمک می‌کنیم.
    در دنیا فری‌استایل را به‌عنوان یک ورزش نوپا می‌شناسند. این ورزش هنوز در ایران هم ناشناخته است یا ظرفیت‌ها و استعدادهای خوبی داریم؟
وقتی برای نخستین‌بار به مسابقات جهانی رفتم، تعداد کسانی که در ایران فری‌استایل کار می‌کردند با زحمت به اندازه تعداد انگشتان 2دست می‌رسید، درحالی‌که حداقل نفرات برای برگزاری مسابقات فری‌استایل 16نفر است. همان موقع به اتفاق دوستانم تصمیم گرفتیم این رشته ورزشی را گسترش دهیم. از سال2014 با هشتگ فری‌استایل و فوتبال نمایشی، هزاران ویدئو در سایت آپارات آپلود کردم و در آکادمی خودم ماهی 2 یا 3فری‌استایلر تربیت می‌شدند. این تلاش‌ها نتیجه داد و الان حدود 300نفر فری‌استایلر فعال داریم و بین 3 تا 4هزار نفر این رشته ورزشی را در ایران دنبال می‌کنند. ما خاک این ورزش را خوردیم و مورد حمایت هیچ ارگانی قرار نگرفتیم.
    الان که حدود یک‌دهه از عمر فری‌استایل گذشته، چگونه می‌شود این ورزش را تعریف کرد؟
فری‌استایل فوتبال، هنر انجام حرکات ورزشی با تمام اعضای بدن است. فری‌استایلر باید این حرکات را به‌صورت یک داستان تعریف کند. باید از قبل حرکاتی را که قبلا تکرار نشده انتخاب کند و به همین دلیل خیلی‌ها فری‌استایل را نوعی هنر هم می‌دانند.
    یک فری‌استایلر برای اجرای هر برنامه چقدر تمرین می‌کند؟
برای افراد عادی معمولا حرکات معمولی را اجرا می‌کنیم، اما وقتی پای مسابقه در میان باشد و قرار باشد از بین 500نفر به جمع 8نفر برتر راه پیدا کنیم باید 3‌ماه بدون وقفه تمرین کنیم. فری‌استایلرها باید در مسابقات جهانی حرکاتی را اجرا کنند که مال خودشان باشد و این یک پروسه زمانبر است. این حرکات باید به‌صورت « فلو»، یعنی به‌هم چسبیده و در 3وقت 30ثانیه‌ای اجرا شود و کار قضاوت هم برعهده 5داور است.
    در فوتبال چه رؤیاهایی داشتید که محقق نشد؟ مثلا دوست داشتید شبیه کدام اسطوره فوتبال باشید؟
وقتی فوتبال بازی می‌کردم الگوی خاصی نداشتم و صرفا می‌خواستم بازی کنم که نشد. من از فوتبالیست‌های تکنیکی مثل مارادونا الهام می‌گرفتم. مارادونا با توپ حرکات عجیبی انجام می‌داد و به‌نظرم نخستین فری‌استایلر جهان بود.
    برای آینده چه برنامه‌ای دارید؟
تنها برنامه‌ام این است که به‌رغم همه مشکلاتی که در این رشته ورزشی تجربه کرده‌ام، تسلیم نشوم. ما مثل فوتبالیست‌ها نیستیم که امثال علی دایی را به‌عنوان الگو معرفی کنیم، چون فری‌استایل به‌واسطه نوظهوربودنش اسطوره ندارد. تنها کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که شرایط را برای آموزش آسان و کم‌هزینه نسل‌های بعدی مهیا کنیم.