قنات هنوز برایشان حکم گنج دارد و آبی که از آن بیرون می‌آید، حکم طلا. هر قطره‌اش اندازه یک گرم طلا ارزش دارد و آنها خوب قدر این گنجینه را می‌دانند؛ آنقدر که آب را مهریه زنانشان می‌کردند تا پشت و پناه یک عمر زندگی‌شان باشد. خیلی از قنات‌ها خشک شده و صدای آب از آنها بیرون نمی‌آید.