قد و قامتش به‌قدر نوجوانی بالا نکشیده بود که گاه تا درس و مشقش تمام و سفره ناهار پدر که برای استراحت نیم‌روز به خانه می‌آمد، جمع می‌شد، بنای شیرین‌زبانی و اصرار می‌گذاشت تا همراه او که یکی از معدود کهنه‌کاران معادن شن و ماسه استان چهارمحال و بختیاری بود، راهی حوالی کوه جهان‌بین از رشته‌ کوه‌های زاگرس در 20کیلومتری شهرکرد شود.