راستش مسئولیت‌پذیری هست ولی در جای درستش نیست؛ یعنی آنجا که باید نسبت به هم احساس وظیفه مادی و معنوی داشته باشیم، حرف از رعایت حریم خصوصی یکدیگر می‌زنیم و آنجا که باید اتفاقا ندیده و نشنیده بگیریم، مصداق بارز دایه‌های مهربان‌تر از مادر می‌شویم!