آقای حدادی! شما هم انتقاد میکردی
2سال پیش در بازیهای آسیایی هانگژو که حسین رسولی روی سکوی قهرمانی رفت، آنهایی که او را میشناختند و از سختیهایی که کشیده بود، خبر داشتند، از خوشحالیاش خوشحال شدند و با اشک ذوقش اشک ریختند. مدال طلایی که او بعد سالها در پرتاب دیسک گرفته بود، این نوید را میداد که بالاخره حسین راهش را پیدا کرده و با استعداد درخشانی که سالهای قبل از خودش نشان داده، حداقل میتواند در سطح آسیا خودنمایی کند.