زمان حکومت قاجارها که تهران به اندازه امروز گسترش نیافته بود، تهران شامل چند محله محدود و بقیه روستاهای اطراف آن بود که به‌دلیل علاقه شاهان قاجاری به داشتن باغ و عمارت ییلاقی، این روستاها معمولاً به مالکیت یکی از شاهزادگان و اطرافیان شاه درمی‌آمد.