انتخابات؛ از امنیت ملی تا منافع ملی
مجید فراهانی _ عضو شورای اسلامی شهر تهران
انتخابات بهعنوان مهمترین نماد مردمسالاری، اصلیترین سازوکار برای اعمال حاکمیت و اراده مردم بر سرنوشت خویش محسوب میشود. بدیهی است که در ضرورت اصل انتخابات بهعنوان نهادی استراتژیک و ملی و کارکردهای مثبت و مفید آن جای هیچ تردیدی نیست و بهرغم محدودیتهایی که در این دوره از انتخابات در تأیید و احراز صلاحیت چهرههای اصلاحطلب وجود داشت نمیتوان فرصت مهم انتخابات برای تسریع و تثبیت تحولخواهی و بهبود در حوزهها و زمینههای مختلف را نادیده گرفت و یا با تحلیلهای نادرست و رادیکال ضرورت مشارکت را با تردید و تشکیک مواجه کرد. جمهوری اسلامی ایران بهعنوان حکومتی که ریشه مشروعیت آن در اقبال و رأی مردم معنا پیدا میکند در حالی در آستانه انتخاباتی دیگر قرار گرفته است که با وجود برخی ضعفها و خطاها در عملکرد دولت و مسئولین و همچنین اعمال سختگیری و ایجاد محدودیت شورای نگهبان در تأیید صلاحیت چهرههای تحولخواه امروز از سوی دشمنان ایران هر روز و هر لحظه با تهدید و درشت گویی روبهرو است. از یک طرف فشار بیرونی که اوج آن در تحریمهای گسترده علیه مردم ایران نمایان است اقتصاد ملی ما را با بحران جدی مواجه کرده و از سوی دیگر مجموعهای از عوامل داخلی بخشی از نیروهای اجتماعی حامی تغییر و بهبود را نسبت به اثرگذاری سازوکارهای انتخاباتی و صندوق رأی بدبین و سرد کرده است. با این حال ضمن پذیرش نقدها و حتی اعتراضهایی که به عملکرد و سیاستهای اتخاذشده نهادهای انتخابی وجود دارد اما به صراحت و به جرأت میتوان اعلام کرد که برای تصحیح این سیاستها و بهرهگرفتن از تجربیات قبلی برای برطرف کردن ضعفها راهی غیر از انتخابات وجود ندارد. حضور فعالانه و مسئولانه مردم در پای صندوقهای رأی میتواند با بهبود و تقویت مسیر طی شده تا امروز علاوه بر خنثیکردن نقشههای دشمنان ایران در داخل هم با انسجام و اتحاد ملت راهکارهای اساسی و گامهای بلندی را برای رفع موانع و مشکلات بردارد. واقعیت این است که در ساخت حقوقی و سیاسی قدرت در جمهوری اسلامی ایران، مشروعیت و مقبولیت ارتباط جدی با میزان حضور و مشارکت و نقشآفرینی مردم دارد. همینطور این حضور و مشارکت گسترده نقش مستقیم و اساسی در امنیت ملی بر عهده دارد بهصورتی که هر کشوری که امروزه از پشتیبانی و حمایت مردمی بالا و گسترده برخوردار باشد به لحاظ امنیت ملی در جایگاه و مرتبه بالاتری قرار میگیرد و اساسا میتوان مدعی شد که «مشارکت جامعه» روی دیگر سکه «امنیت حکومت» است. امروز که امنیت بهعنوان یکی از اصلیترین دغدغهها در نظام بینالملل در صدر دغدغهها قرار گرفته و پیرامون کشور ما را موج و گستردهای از ناامنی فرا گرفته بیش از هر زمانی با وجود گلایهها و اعتراضها در حوزههای مختلف اداره کشور، اما برای ایران و برای آینده و آتیه فرزندان ایران با حضور جدی و گسترده در انتخابات علاوه بر نمایش مقتدرانه پایبندی به اصلاحات بهعنوان تنها راهحل تقویت حکومت که در سه اصل قانونی بودن، تدریجی بودن و مسالمتآمیز بودن تجلی پیدا کرده است میتوان با مرزبندی با جریانی که ریشه حل مشکلات کشور را در خارج از مرزها جستوجو میکند و جریانی که تحریم را نهتنها تهدید که فرصتی برای خود میداند عقلانیت را در اداره کشور نهادینه کرد و با تشکیل مجلسی جوان، متخصص و کارآمد این نهاد مهم و اثرگذار را به جایگاه واقعی و حقیقی خود که مبتنی بر سخن امام راحل(ره) باید در «رأس امور» باشد بازگرداند. با این حال معتقدم با وجود برخی اعتراضها و نارضایتیهای فعلی، برای امنیت ایران و امنیت ملی و منافع ملی که موضوعی فرامتنی و فراجناحی است باید با قوت بر سر صندوقهای آرا در دوم اسفندماه حضور پیدا کنیم و عقلانیت، دوراندیشی، خردمندی و دغدغهمندی خود برای ایران را در کوچهها و خیابانها، در مساجد و مدارس، در حسینیهها و هئیتها و در جای جای ایران بزرگ و مظلوم به منصه ظهور برسانیم.