کرانه پرآشوب

لیلا شریف
کرانه باختری، سرزمینی است که از اواسط قرن بیستم با ورود مهاجران یهودی وارد یک درگیری تاریخی شد و هر سال به آمار فلسطینی‌‌هایی که بر اثر محاصره و موشک‌‌باران نیروی‌های صهیونیست به شهادت می‌رسند، افزوده می‌شود. داستان حضور یهودیان در فلسطین با مأموریت بریتانیا- از سال 1917تا 1948- در این منطقه و همچنین مشکل یهودیان با اروپا گره خورده است و در گذر چند دهه نه‌تنها پیمان‌های صلح از وخامت این ماجرا کم نکرده‌اند بلکه در آخرین اقدام طرح مشترک آمریکا و اسرائیل با نام معامله قرن شرایط منطقه را با بن‌بست جدیدی روبه‌رو کرده است.
معامله  قرن چیست؟
ترامپ از زمان به روی کار آمدنش تلاش کرد تا با طرح ایده‌هایی خاص برای حل مسائل متعدد جهانی، آمریکا را در قامت یک ناجی معرفی کند. معامله قرن نیز نسخه‌ای بود که با پیشنهاد جرالد کوشنر -داماد یهودی ترامپ - و در نشست‌های مشترک آمریکا و اسرائیل برای مردم فلسطین پیچیده شد. پس از رونمایی این طرح ایرادهای اساسی مانند غالب بودن وجه تجاری برای حل یک مشکل سیاسی، نادیده گرفتن مردم فلسطین و... به آن وارد شد.
براساس بخش‌هایی از این طرح:
 قدس پایتخت دولت یهودی و حومه قدس با نام «ابودیس » پایتخت فلسطینیان می‌شود.
 آوارگان فلسطینی حق بازگشت به فلسطین را ندارند.
 فلسطینی‌ها اجازه تشکیل یک دولت بدون ارتش را دارند.
 فلسطین با هیچ کشور دیگری مرز ندارد.
 غزه از اسلحه خالی می‌شود.
 درصورت اجرای این طرح، توافقی میان اسرائیل و فلسطین جدید امضا می‌شود و براساس آن اسرائیل باید از فلسطین جدید در برابر هر حمله خارجی دفاع کند. البته فلسطینی‌ها هم باید هزینه این دفاع را به اسرائیل پرداخت کنند.
 صندوقی با سرمایه‌ای بالغ بر50میلیارد دلار از سوی آمریکا ایجاد می‌شود که مبالغی را برای سرمایه‌گذاری و ایجاد زیرساخت‌ها در اختیار غزه و کرانه باختری و همچنین مصر، اردن و لبنان قرار خواهد داد.
 مصر اراضی جدیدی را به فلسطین برای ساخت فرودگاه، کارخانه‌ها و برای تبادل تجاری و کشاورزی خواهد داد، اما به فلسطینیان اجازه سکونت در آن را نمی‌دهد.
 نیم میلیون شغل در کرانه باختری و غزه ایجاد می‌شود.
 درصورتی‌ که حماس و سازمان آزادی‌بخش با این قرارداد مخالفت کنند، آمریکا تمامی حمایت مالی خود را از فلسطینیان  لغو خواهد کرد و برای ممانعت از کمک هر کشور دیگری به فلسطینی‌ها به‌صورت جدی تلاش خواهد کرد.
 طی ۵سال یک بندر دریایی و یک فرودگاه برای فلسطین جدید ایجاد می‌شود و تا آن زمان، فلسطینی‌ها از فرودگاه‌ها و بنادر اسرائیل استفاده می‌کنند.

در غیاب فلسطین معامله قرن نسخه مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی است که در غیاب مردم فلسطین نوشته شد

1917
  بیانیه بالفور نقطه آغاز تلاش برای تأسیس کشوری به نام اسرائیل بود. بالفور- وزیر خارجه وقت بریتانیا- در نامه‌ای خطاب به والتر روتشیلد، سیاستمدار یهودی‌تبار با «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» موافقت کرد.
1918
بعد از جنگ جهانی اول و تقسیم امپراتوری شکست خورده عثمانی، اداره فلسطین به دولت بریتانیا سپرده شد.
1920
بریتانیا دستور ایجاد حکومت نظامی در فلسطین را صادر و این کشور را به چند ایالت تقسیم کرد.
1922
جامعه ملل، سلطه بریتانیا بر فلسطین را به رسمیت شناخت. یکی از شرایط استعمار به رسمیت شناختن سکونت یهودیان در این نقطه از جهان بود.
 1933
فلسطینی‌ها دست به اعتراضات گسترده علیه مهاجرت یهودیان به این کشور زدند.
1939
بریتانیا به‌علت شورش عظیم اعراب منطقه ضد‌یهودیان(۱۹۳9–۱۹۳6) طرحی موسوم به «کاغذ سفید ۱۹۳۹» را اجرا کرد. بر اساس این طرح مهاجرت یهودیان طی جنگ جهانی اول محدود و همچنین خرید زمین از سوی یهودیان ممنوع شد.
1936
اعتراضات عمومی فلسطینی‌ها علیه مهاجرت گسترده یهودیان شکل گرفت.
1947
مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ۱۸۱ را تصویب کرد که  بر اساس آن سرزمین فلسطین به دو کشور عبری و فلسطینی تقسیم و ۵۵ درصد اراضی سرزمین فلسطین به رژیم صهیونیستی داده شد. این قطعنامه سازمان ملل با مخالفت کشورهای عرب و فلسطینی‌ها روبه‌رو شد.
1948
پیش از پایان حاکمیت انگلیس بر فلسطین، رژیم صهیونیستی 15می را به‌عنوان اعلام روز استقلالش معرفی کرد. این روز در میان مردم فلسطین به نام «یوم النکبه» یا همان روز نکبت معروف است.
1948
تصویب قطعنامه 194در سازمان ملل که بر حق بازگشت آوارگان فلسطینی تأکید داشت.
1947-1949
در این سال‌ها بیش از 80درصد فلسطینی‌ها به‌وسیله اسرائیل از فلسطین رانده و تقریبا 80درصد از سرزمین‌های فلسطین از سوی صهیونیست‌ها تصرف شدند.
 1956
فلسطینی‌ها در روستاهای خالقیه، کوفر قاسم و خان یونس به‌وسیله نیروهای اسرائیل قتل‌عام شدند.
1966
صهیونیست‌ها به روستای السموع در منطقه جبال‌الخلیل حمله کردند.
 1967
از این سال غزه به اشغال کامل اسرائیلی‌ها درآمد و کنترل نظامی اسرائیل بر فلسطینی‌ها آغاز شد.
 1976
هزاران هکتار از زمین‌های شهروندان فلسطینی از سوی اسرائیل مصادره و به مهاجران اسرائیلی واگذار شد. 30مارس در میان فلسطینی‌ها به روز سرزمین معروف است و مردم فلسطین یاد این روز را با تظاهرات زنده نگه‌‌می‌دارند.
1978
 پیمان کمپ دیوید به‌وسیله انور‌سادات (رئیس‌جمهور وقت مصر) و مناخیم بگین( نخست‌وزیر وقت اسرائیل) امضا شد. به رسمیت شناختن تمامیت ارضی اسرائیل از سوی مصر یکی از بندهای این پیمان بود.
1978
نخستین انتفاضه مردم فلسطین در نهم دسامبر با عنوان انتفاضه سنگ آغاز شد و با امضای پیمان اسلو در سال 1993به پایان رسید. بر اساس گزارش سایت العالم نزدیک به هزار و 300فلسطینی در این دوره از انتفاضه به شهادت رسیدند.
   1988
اعضای سازمان آزادی‌بخش فلسطین با انتشار بیانیه‌‌ای، تشکیل دولت فلسطین را اعلام کردند.
1993
امضای بیانیه« اعلام اصول اولویت‌های موقت دولت خودگردان» یا همان پیمان اسلو؛ این نخستین سند و توافقنامه‌ای بود که میان فلسطینی‌ها و اشغالگران صهیونیستی به امضا رسید.
2000
کمپ دیوید 2با نقش‌آفرینی بیل کلینتون (رئیس‌جمهور وقت آمریکا) ایهود باراک (نخست‌وزیر وقت اسرائیل) و یاسر عرفات (رئیس وقت تشکیلات خودگردان فلسطین) شکل گرفت اما در 2002
اسرائیل پس از انتفاضه دوم دوباره دست به اشغال شهرهای فلسطین زد.
2005
اسرائیل در جریان «جنگ 6روزه» مناطق سال1967 غزه را اشغال کرده بود اما در سال2005 از این مناطق عقب‌نشینی کرد.
2008
نبرد اسرائیل و حماس در غزه شکل گرفت، این جنگ در میان فلسطینی‌ها به کشتار غزه معروف است و اسرائیل نیز با نام عملیات سرب گداخته از این عملیات یاد می‌کند. بنابر گزارش وزارت بهداشت فلسطین هزار و 314فلسطینی در این جنگ به شهادت رسیدند.
2014
درگیری دوباره میان فلسطین و اسرائیل که فلسطینی‌ها آن را عملیات بنیاد استوار نامیدند. آنطور که از آمار وزارت بهداشت غزه به‌دست آمده در آن سال 2هزار و 40فلسطینی اهل غزه به شهادت رسیدند.
2017
تصویب قانون تسریع تخریب منازل فلسطینی‌ها از سوی رژیم صهیونیستی که قبل از این قانون مصادره زمین‌های فلسطینیان را نیز تصویب کرده بود.
2018
سفارت آمریکا از تل‌آویو به قدس منتقل شد.
2019
اعلام نظر دیوان کیفری بین‌المللی در مورد شکایت تشکیلات خودگردان از اسرائیل بود. در بیانیه رئیس دیوان کیفری درخصوص این تصمیم آمده است: جرایم جنگی در کرانه‌ باختری، قدس‌شرقی و نوار غزه رخ داده‌ است.
2020
طرح معامله قرن در غیاب فلسطینی‌ها توسط ترامپ و نتانیاهو رونمایی شد.