جای خالی امکانات در ورزش همگانی قزوین

آرشین برزگر| قزوین - خبرنگار: 

وقتی حرف ورزش به میان می‌آید، بسیاری از ما نداشتن وقت کافی و کمبود امکانات و شرایط مناسب را دلیل خود برای ورزش نکردن بیان می‌کنیم. اما واقعیت این است که با یک برنامه‌ریزی ساده می‌توانیم زمان زیادی را به ورزش اختصاص دهیم. 

اگرچه امروز بیشتر مردم معنی عبارت ورزش همگانی را به وضوح نمی‌دانند، اما باید بدانیم که این عبارت تا حد زیادی فلسفه شکل‌گیری این نوع ورزش‌ها را بازگو می‌کند؛ یعنی ورزش‌هایی که هدف از ابداعشان تزریق تندرسی و نشاط به همه اقشار جامعه است و جالب این‌که تمام رشته‌های ورزشی را می‌توان همگانی کرد.

 با صنعتی ‌شدن جوامع و افزایش اوقات فراغت، ورزش همگانی از یک سو باعث سلامت و نشاط و از سوی دیگر تفریح و سرگرمی افراد می‌شود. با وجود اقدامات خوبی که توسط هیات ورزش‌های همگانی استان برای توسعه این نوع ورزش‌ها بین مینودری‌ها انجام شده، هنوز ورز‌ش‌های همگانی آن‌چنان که باید مورد اقبال و توجه اهالی این کهن دیار نیستند. 


توجه کم به ورزش همگانی زنان

یک بانوی قزوینی در گفت‌وگو با همشهری، ضمن انتقاد از توجه اندک مدیران ورزشی استان به ورزش همگانی زنان، بیان کرد: بعضی از مسئولان تربیت بدنی و شهرداری فکر می‌کنند که ورزش زنان فقط به دویدن و نرمش در پارک‌ها خلاصه می‌شود، در حالی که امروز بیشتر بانوان ما به ورزش‌های سرعتی و قدرتی گرایش پیدا کرده‌اند.

فریده کریمی، پیلاتس و پینت‌‌بال را در زمره ورزش‌های همگانی مورد علاقه خانم‌های مینودری برشمرد و گفت: با اینکه سال‌هاست نمایندگان شورای شهر و مدیران شهرداری از بسترسازی لازم برای توسعه دوچرخه‌سازی بانوان صحبت می کنند، هنوز مسیر ویژه‌ای برای دوچرخه‌سواری بانوان در شهر قزوین پیش‌بینی نشده است. در ضمن بهتر است ایستگاه‌های اجاره دوچرخه در همه نقاط و بوستان‌های شهر ایجاد شود تا همه از این امکان بهره ببرند. 

وی به نبود مسیر سلامت در پارک‌ها و بوستان‌های سطح شهر اشاره کرد و افزود: متاسفانه در هر دو زمینه ورزش صبحگاهی و شامگاهی این مسیرهای سلامت در پارک‌ها تعریف نشده و تنها مکانی که در کل استان برای ورزش همگانی زنان وجود دارد، پارک بانوان قزوین است و آن هم اغلبِ امکانات ورزش‌های همگانی را ندارد. 


کمبود اعتبار 

یکی از فعالان ورزش همگانی استان با بیان این‌که توسعه ورزش‌های همگانی با توجه به تعدد و گوناگونی بالای آنها مستلزم امکانات بسیار گسترده‌ای است، به همشهری گفت: گسترش ورزش همگانی با شرایط مالی امروز هیات ورزش‌های همگانی ممکن نیست و برای بهبود وضعیت ناچار به جذب بودجه و اعتبار بیشتری از دولت است.

علی مرادی افزود: هیات ورزش‌های همگانی استان قزوین امروز متولی 53 رشته ورزشی مختلف، متنوع و پرطرفدار است که اگر سالانه بخواهد برای هر کدام از این ورزش‌ها ‌فقط 50 میلیون تومان هزینه کند، به حداقل سالی 2 میلیارد و 650 میلیون تومان بودجه نیاز دارد و قطعا امروز یک دهم این اعتبار را هم در اختیار ندارد. 

وی با تاکید بر این‌که مشکلات ورزش‌های همگانی در کمبود زیرساخت‌ها و اعتبارات خلاصه می‌شود، ادامه داد: برای نمونه، امروز در استان باشگاه‌های اختصاصی برای آمادگی جسمانی و یوگا نداریم و با توجه به واگذاری اغلب سالن‌ها به بخش خصوصی، علاقه‌مندان رشته‌های تخصصی ورزش همگانی از کمبود سالن و باشگاه رنج زیادی می‌برند. 


تحول ساختار کمیته‌‌های ورزش‌های همگانی

این کارشناس تربیت‌ بدنی با اشاره به تخصصی‌ و روزآمد شدن مداوم رشته‌های حوزه ورزش همگانی گفت: اگر دنبال رشد سرانه ورزش همگانی میان هم‌استانی‌ها هستیم، باید ابتدا ساختار کمیته‌های بیس و هفتگانه هیات ورزش‌های همگانی را متحول کنیم و همه کسانی را که در این رشته‌ها توانمند هستند به کار بگیریم. 

مرادی اضافه کرد: متاسفانه امروز بسیاری از کمیته‌ها به علت مسائل مالی چندان فعال نیستند و به اعتبار نیازمندند.

وی آگاهی‌بخشی و فرهنگ‌سازی را از الزامات توسعه ورزش همگانی در دیار مینونشان دانست و ادامه داد: اگر چه با امکانات و هزینه کم می‌توان به ورزش‌های همگانی روی آورد، اما باید بدانیم که برای نهادینه‌سازی این‌گونه ورزش‌ها بین مردم قزوین، نیاز جدی به توسعه امکانات ورزشی در بوستان‌های شهری داریم.


سازماندهی 60 رشته ورزشی

رئیس هیات ورزش‌های همگانی استان قزوین هم با بیان این‌که فعالیت‌های 60 رشته ورزشی توسط این هیات سازماندهی می‌شود، به همشهری گفت: این 60 رشته تحت هدایت 27 کمیته فعالیت می‌کنند. متولیان این هیات بر اساس اصل انجام فعالیت داوطلبانه در مناصب خود حضور دارند و از حقوق و مزایای دولتی بهره‌مند نیستند. 

محمد رضایی افزود: وزارت ورزش متناسب با آمار جمعیتی، ظرفیت اعتبارات واگذاری و برخورداری از امکانات و تسهیلات مناسب ورزشی، استان‌های مختلف را در 3 سطح تقسیم‌بندی کرده که هیات ورزش‌های همگانی قزوین در سطح سوم قرار دارد. در این سطح که در آن 14 استان قرار دارند، طی سال‌های 1396 و 1397 موفق به کسب رتبه اول شدیم.

وی کمیته‌‌های طناب‌زنی، ورزش‌های آبی، پیلاتس و حرکات اصلاحی را فعال‌ترین کمیته‌های هیات ورزش‌های همگانی استان در چند سال اخیر توصیف کرد و ادامه داد: در کمیته تندرسی و حرکت‌های اصلاحی کار را از روستاها و با سنجش قامت دختران و زنان روستایی شروع کردیم و در بخش بانوان، کمیته طناب‌زنی منتخب کشور شدیم.


وسایل ورزشی بوستان‌ها

این مدیر ورزشی درباره کمبود سرانه مکان‌های ورزشی در بوستان‌ها و اماکن عمومی استان گفت: تامین سرانه فضای سبز هر شهروند و وسایل ورزشی پارک‌ها ‌بر عهده شهرداری و مجموعه مدیریت شهری است که در این زمینه طی نامه‌هایی از آنها خواسته‌ایم در هر بوستانی یک سکو را به اجرا و آموزش حرکات نرمشی و ورزشی اختصاص دهند.

رضایی تامین تجهیزات صوتی فراگیر و اختصاص بیلبورد و فیسکچر را در پارک‌ها برای اطلاع‌رسانی در مورد ورزش‌‌های همگانی دیگر خواسته هیات متبوع خود از شهرداری‌ها بیان و اضافه کرد: متاسفانه در زمینه نصب تجهیزات ورزشی پارکی که هزینه‌های مبالغ برای خرید آنها پرداخته شده، هیچ کار کارشناسی‌ای صورت نگرفته است به طوری که این دستگاه‌ها با اندازه‌های انسانی هیچ‌گونه همخوانی‌ای ندارند و استفاده از آنها سبب صدمه‌ دیدن افراد می‌شود. 

وی با یادآوری این‌که نوع چیدمان این دستگاه‌ها هم غیرعلمی است، ادامه داد: به همین خاطر، با گماردن مربی و بهره‌گیری از صدا و سیما، نحوه درست استفاده از این وسایل را در 60 تا 70 درصد پارک‌های استان آموزش دادیم. 

رضایی اختصاص نیافتن یک درصد اعتبارات و بودجه هر سازمان دولتی را به ورزش همگانی از دیگر مشکلات این حوزه دانست و گفت: همچنین مشاهده می‌شود که بعضی دستگاه‌های دولتی به صورت چشم و هم‌چشمی در استخرها و باشگاه‌‌های خصوصی مبادرت به اخذ نوبت تمرین و ورزش می‌کنند که این نوبت‌دهی‌ها هیچ تناسبی با جمعیت کارکنانشان ندارد. 


کمبود امکانات در محلات قدیمی

یکی از ساکنان محله مولوی قزوین از نبود حداقل امکانات ورزش همگانی در این محله گلایه کرد و به همشهری گفت: مولوی از محله‌های اصیل و قدیمی شهر است، اما هرچه بوستان و پارک در شهر هست، در محلات شمالی آن متمرکز شده‌اند و برای جوانان این محله فقط سیگارفروشی و توتون‌فروشی باقی مانده است.

غلامرضا جوادی‌ها اضافه کرد: با این‌که امروز اعضای شورای شهر از ضرورت ساخت پارک جیبی در محلات مختلف سخن می‌گویند، هنوز هیچ حرکت عملی و جدی‌ای در این مورد ندیده‌ایم و به نظر می‌رسد هیچ‌کدام از متولیان ورزش شهر و استان قزوین به ایجاد امکانات ورزشی در محلات قدیمی شهر علاقه‌ای ندارند.