یادداشت
تاب‌آوری و عوامل تقویت‌کننده آن
علی فیروزآبادی/ روانپزشک
سخت‌جانی(تاب‌آوری) شامل انعطاف‌پذیری و حفظ تعادل در زندگی، هنگام رویارویی با شرایط ناخوشایند و رویدادهای آسیب‌زاست. در این راستا عوامل متعددی سبب تقویت تاب‌آوری می‌شوند که در این یادداشت کوتاه، اشاره‌ای به آنها شده است.
حفظ روابط معنی‌دار بین‌فردی: پذیرش، حمایت و یاری از جانب دوستان، اعضای خانواده و نزدیکان و همچنین یاری‌رساندن به دیگران در زمان‌های سخت به افزایش سخت‌جانی کمک می‌کند.
احتراز از نگریستن به بحران به‌عنوان امری تفوق‌ناپذیر: نمی‌توان واقعیت بحران را تغییر داد اما پاسخ به آن و چگونگی عبور از آن امری است که قابل تغییر است.
پذیرش تغییر به‌عنوان بخشی از زندگی: به برخی از اهداف بر اثر رویدادهای ناخوشایند دیگر نمی‌توان دست یافت. پذیرفتن برخی واقعیت‌ها که قابل تغییر نیستند، ذهن انسان را برای متمرکز شدن بر آنچه می‌توان تغییر داد، آزاد می‌کند.
جست‌وجوی فرصت برای دیدن خود: در دست‌و‌پنجه نرم کردن با رخدادهای ناخوشایند زندگی، فرصتی برای شناخت خویش و رشد شخصیتی پیدا می‌شود. پس از این رویدادها بسیاری از افراد از بهبود روابط خود با دیگران و حس ارزشمندی نسبت به خود، درکی بالاتر از زندگی و معنویت دارند.
نگاه خوش‌بینانه: تجسم آنچه می‌خواهیم به آن دست پیدا کنیم به جای نگران کردن خود درباره آنچه از آن می‌ترسیم به تداوم مقاومت فرد کمک می‌کند.
مراقبت از خویش: توجه به نیازها و احساسات خود و درگیر شدن با فعالیت‌های آرامش‌بخش و شادی‌آفرین و تمرینات بدنی.
شیوه‌های ویژه شخصی: شناخت و استفاده از راه‌هایی که برای فرد به شکلی خاص کمک‌کننده است. به‌طور مثال برخی افراد درباره احساسات و افکار خود در این زمان‌ها می‌نویسند.