همه خوبان!
بررسی نفربه نفر بازیکنان تیم ملی در بازی با چین
چین هم نتوانست مانعی مقابل ستارههای آماده و مهارنشدنی تیم ملی باشد. در پنجمین نبرد آسیایی، ایران به چهارمین پیروزیاش دست پیدا کرد تا با خیال راحت مسیرش را به طرف نیمهنهایی هموار کند. تیمی که در 3 دوره گذشته 2 بار در یکچهارم نهایی مغلوب کرهجنوبی و یکبار مغلوب عراق شده بود، با پیروزی 3 بر صفر مقابل چین بالاخره کابوس این مرحله از جام ملتها را پشت سر گذاشت. با این کیفیت، بعید بهنظر میرسد ژاپن نیز تهدیدی برای رؤیای فینالیستشدن تیم ملی ایران باشد.
علیرضا بیرانوند : برخلاف مسابقه با عمان، علیرضا اینبار در مواجهه با موقعیت سرنوشتسازی قرار نگرفت. او یکبار در دقایق ابتدایی و یکبار در دقایق پایانی بازی وادار به انجام واکنش شد و همچنان مطمئن نشان داد تا رکورد فراموشنشدنی 5 کلینشیت در 5 مسابقه آسیایی را از آن خود کند. بیرو با 2 کلینشیت دیگر، میتواند قهرمانی بدون گل خورده را به فوتبال ایران هدیه بدهد و احتمالا در مواجهه با پیشنهادهای فراوانی از فوتبال اروپا قرار بگیرد.
رامین رضاییان : شاهکار رامین در همان لحظات شروع مسابقه رقم خورد؛ جایی که او با یک تکل تماشایی، مانع رسیدن توپ به مهاجم چین شد و در یک موقعیت مناسب، راه گلخوردن تیم ملی را مسدود کرد. رامین اینبار هم دوندگی قابلتوجهی در زمین داشت اما سانترهایش بهخوبی نبردهای گذشته نبودند. او باز هم ثابت کرد که به لحاظ دفاعی پیشرفت بسیار خوبی داشته و توانسته تعادل خوبی در هر 2 فاز تهاجمی و تدافعی بازیاش برقرار کند.
مرتضی پورعلیگنجی: اینبار نه تعادلش را از دست داد و نه مرتکب اشتباهی شد. مرتضی که زمانی در لیگ چین برای تیانجین به میدان میرفت، مقابل چینیها بینقص نشان داد. او بهویژه در دقایق پرفشار بازی در نیمه دوم خودی نشان داد و باز هم با تبحر ویژهای در بردن دوئلهای هوایی، در خط دفاعی ایران درخشید و مالکیت توپ را از ستارههای حریف گرفت.
محمدحسین کنعانیزادگان : سومین حضور در جام ملتهای 2019 برای کنعانیزادگان کاملا خوشایند بود. او علاوه بر اثرگذاری روی گل دوم، روی یک حرکت ایستگاهی یک پاس طلایی به مهدی طارمی داد اما مهاجم تیم ملی این توپ را به بیرون فرستاد تا نخستین پاس گل ملی کنعانی رقم نخورد. با توجه به تزلزل مجید حسینی و فرم پژمان، بهنظر میرسد کنعانی در نیمهنهایی و فینال نیز مرد اول خط دفاعی ایران خواهد بود.
میلاد محمدی: اضافهشدن به حملهها برای دریافت پاسهای اوورلب از هافبکهای تیم ملی، اصلیترین وظیفه میلاد در نیمه اول بود و او به خوبی از عهده این وظیفه برآمد. محمدی در نیمه اول یک سانتر خوب نیز داشت که با ضربه سردار آزمون به بیرون رفت. او در نیمه دوم با دستور کادر فنی، کمتر نفوذ کرد و باز هم در توپگیری در خط دفاعی، مؤثر نشان داد.
امید ابراهیمی: درخشش امید دیگر به یک ماجرای تکراری برای تیم ملی تبدیل شده است. تنها هافبک دفاعی ایران باز هم در قطع کردن توپهای حریف، موفق بود و چندبار نیز با دیدن فضای خالی پشت سر خط دفاعی چین، مهاجمان تیم ملی را در موقعیتهای مناسبی قرار داد. ابراهیمی در جام ملتها، به یکی از کلیدیترین ستونهای تیم ملی تبدیل شده است.
اشکان دژاگه : در مصاف با چین، دوندگی و درخشش بازیهای گذشته را نداشت اما باز هم میتوانست به سادگی با هر پاس، مسیر بازی را به سود تیم ملی تغییر بدهد. کاپیتان اشه، در این تورنمنت مهمترین نقش را در انتقال بازی از خط دفاع به خط حمله برعهده داشت اما از آنجا که ایران در دقایقی از نبرد با چین بازی مستقیم را در دستور کار قرار داده بود، حضور او کمتر از دیدارهای گذشته به چشم آمد.
احسان حاجصفی: از میان همه گزینههای جانشینی وحید امیری، احسان برای حضور در این نقطه از زمین انتخاب شد و پاسخ اعتماد سرمربی تیم ملی را به بهترین شکل ممکن داد. او که پست تخصصیاش نیز هافبک است، وظیفه دوندگی در میانه میدان را بر عهده داشت و این وظیفه را به خوبی اجرا کرد تا از سرمربی و هواداران تیم ملی، نمره قبولی دریافت کند.
علیرضا جهانبخش: در جدال با چین، روز درخشانی را پشت سر نگذاشت. علیرضا که در برابر عمان به روزهای خوبش برگشته بود، در مسابقه یکچهارم نهایی نمایشی مثل دیدار با عراق داشت. او باز هم توپهای زیادی را لو داد و در عبور از مدافعان کناری چین نیز ابدا موفق نبود. بهنظر میرسد جهانبخش هنوز بهطور کامل از مصدومیت فاصله نگرفته و همچنان درگیر نمایشهایی پرنوسان است.
مهدی طارمی: گل زد، گل ساخت، گل نزد و اخطار گرفت تا در دوئل با چین، عملا همه کار کرده باشد. ستاره بوشهری تیم ملی با یک جاگیری دقیق، به خوبی از پاس سردار آزمون بهره برد و توپ را به تور دروازه حریف رساند. دقایقی بعد اما ضربه او در یک موقعیت مناسب دیگر، به سادگی به بیرون رفت. او که در اوج آمادگی قرار داشت، اواخر بازی پاس گل سوم را برای کریم انصاریفرد مهیا کرد. طارمی با یک خطای بیهوده در میانه میدان، اخطار گرفت و از مسابقه با ژاپن محروم شد. فقط او میتوانست این نمایش درخشان را به چنین ماجراهای تلخی گره بزند.
سردار آزمون : بدون تردید سردار آمادهترین و بهترین مهره تیم ملی در مسابقه با چین بهشمار میرفت. مهاجمی که در نقطه اوج قرار گرفته بود و بارها با نفوذهایش خط دفاعی حریف را به وحشت انداخت. او از شروع بازی درگیر مصدومیت شده بود اما به هیچ وجه اجازه نداد این مصدومیت روی کیفیت بازیاش اثر بگذارد. 2 توپربایی شاهکار از سردار، 2 گل اول تیم ملی را در نیمه نخست رقم زد و خیال هواداران تیم ملی را خیلی زود از صعود به مرحله نیمهنهایی راحت کرد. سردار با 4 گل، هنوز هم یکی از شانسهای آقای گلی جام ملتها بهشمار میرود؛ هرچند که رقیب سرسختی مثل معز علی در این مسیر دارد.
سامان قدوس: اولین مرد تعویضی ایران، روز فوقالعادهای را مقابل چین سپری نکرد. او که در دقیقه 68 بهجای علیرضا جهانبخش وارد زمین شده بود، بهجز خطا گرفتن و خطا کردن در چند نوبت، کار خاص دیگری در ترکیب انجام نداد. با توجه به محرومیت طارمی از مسابقه با ژاپن، بهاحتمال زیاد قدوس مسابقه نیمهنهایی تیم ملی را در ترکیب 11نفره آغاز خواهد کرد.
روزبه چشمی: درست مثل نبرد با عمان، روزبه اواسط نیمه دوم از راه رسید و جانشین دژاگه شد تا کمی جلوتر از خط دفاعی بازی کند و همه منافذ تیم ملی در میانه میدان را ببندد. روزبه باز هم موفق نشان داد تا همچنان سهم خاصی از کلینشیتهای تیم ملی داشته باشد. بدون تردید اگر این تیم در نیمهنهایی نیز از حریف جلو بیفتد، روزبه بهترین گزینه برای حفظ نتیجه خواهد بود.
کریم انصاریفرد:پای تنها گلزن ایرانی جام جهانی 2018 نیز به گلزنی در جام ملتها باز شد. کریم که در این تورنمنت یک مهره تعویضی برای تیم ملی بهشمار میرود، دقیقه 85 جانشین سردار آزمون شد و دقیقه90 با یک فرار تماشایی و یک ضربه دقیق، توپ را به تور دروازه چین رساند و تیر خلاص را به طرف مارچلو لیپی و پسرها شلیک کرد. او بهخوبی نشان داد که حتی با وجود نیمکتنشینی، شم بالای گلزنیاش را حفظ کرده است.