سالمرگ
مهدی بازرگان سال۱۲۸۶ در تهران متولد شد. پدرش حاجعباسقلی بازرگان (تبریزی) از تجار دیندار، روشنفکر و سرشناس زمان خود بود. مهدی بازرگان سال۱۳۱۳ پس از ۷سال تحصیل در فرانسه به کشور بازگشت. در سال۱۳۱۵ بهعنوان نخستین دانشیار در دانشکده فنی دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد و 2دوره متوالی ریاست دانشکده فنی را بهعهده گرفت. بازرگان تا ۱۳۳۰ش بهمعنای معمول و مرسوم، یک فرد سیاسی نبود، بلکه بیشتر یک استاد دانشگاه متدین و متفکری اجتماعی و مسلمان و سخنور و نویسندهای پرکار بهشمار میآمد. او همزمان با اوجگیری مبارزات مردم ایران و تشکیل جبهه ملی، برای ملی کردن صنعتنفت در زمان نخستوزیری دکترمحمد مصدق، به عرصه سیاست گام نهاد. با مشهور شدن او بهعنوان چهرهای مبارز، امامخمینی(ره) ۱۶بهمن۱۳۵۷ بازرگان را به نخستوزیری دولت موقت گمارد. اختلافنظرهای او با برخی از سیاستمداران باعث شد وی از سمت خود استعفا دهد.
مهدی بازرگان ۳۰دی۱۳۷۳ خورشیدی طی یک سفر درمانی، در زوریخ درگذشت.