پس از ابلاغ قوانین اجرایی اینترنت اشیا توسط شورای‌عالی فضای مجازی، کارشناسان می‌گویند تأکید بر داخلی بودن تمام سامانه‌های این فناوری باعث مشکلات جدی خواهد شد. قوانین و مقررات اجرایی اینترنت اشیا توسط شورای‌عالی فضای مجازی، به دستگاه‌های حاکمیتی ابلاغ شد. ابلاغ این مقررات گام اول و مهم برای گسترش اینترنت اشیا در کشور در حوزه‌ها و زمینه‌های مختلف به‌حساب می‌آید. سامانه‌های دیجیتال با کاربردهای مختلف که از طریق اینترنت به یکدیگر متصل می‌شوند، نوع جدیدی از فناوری را در دنیا شکل داده‌اند که به نام «اینترنت اشیا» شناخته می‌شود.
کاربردهای فراوان این فناوری نوظهور از توسعه شهر هوشمند تا صرفه‌جویی در مصرف انرژی، بهره‌وری فرآوری محصول کشاورزی و... را دربرمی‌گیرد. این سامانه‌های پیشرفته در کنار هوش مصنوعی و ابرداده (بیگ دیتا) بخش مهمی از دنیای فناوری آینده را شکل می‌دهد و هم‌اکنون رقابت زیادی بر سر کسب حداکثر توان در این زمینه در کشورهای گوناگون در جریان است.
همچنین استفاده از اینترنت اشیا به‌ویژه در مصرف انرژی و منابع کشور بسیار اهمیت دارد و در همین راستا وزارت ارتباطات، در ماه‌های اخیر چند توافقنامه همکاری ازجمله با وزارتخانه‌های نیرو و کشاورزی امضا کرده است. براساس یکی از توافق‌ها، قرار است وزارتخانه‌های نیرو و ارتباطات هوشمند‌سازی شبکه انرژی کشور را با تکیه بر اینترنت اشیا تا 3 سال دیگر عملی کنند. همچنین پیش‌بینی شده تا با استفاده از اینترنت اشیا در کشاورزی کشور، یک‌سوم مصرف آب کشاورزی کاهش پیدا کند.
چالش‌های پیش‌رو
با وجود کارآمد بودن اینترنت اشیا در پیشرفت کشور، برخی بخش‌های آن مورد توجه و انتقاد کارشناسان قرار گرفته است. در یکی از بندهای این مقررات، تأکید شده است که خدمات اینترنت اشیا حتما باید در داخل کشور میزبانی شود. پوریا آستارکی، کارشناس اینترنت دراین‌باره به همشهری می‌گوید: «به‌نظر می‌رسد که یک نگاه امنیتی موجب شده چنین بندی در قانون گنجانده شود. به‌نظر می‌رسد این بخش از چند نظر فعالیت شرکت‌های فعال در این حوزه را دچار اختلال جدی کند؛ در وهله اول، بخش مهمی از سرویس‌هایی که شرکت‌ها دریافت می‌کنند، از شرکت‌های خارجی است چون یا نمونه داخلی‌شان وجود ندارد، یا کیفیتی که ارائه می‌کنند به خوبی سامانه‌های داخلی نیست. با وجود چنین قانونی عملا استفاده از آن سرویس‌ها بسیار دشوار می‌شود. از طرفی، به‌خاطر رقابت بالای شرکت‌های داخلی بر سر قیمت، هزینه خدماتی که ارائه می‌کنند با پولی که از مشتری دریافت می‌کنند، چندان همخوانی ندارد و آنها صرفا می‌توانند یکسری سرویس‌های اولیه را ارائه کنند که در حالت پیشرفته دردی از سامانه‌های مفصل اینترنت اشیا دوا نمی‌کند.» به گفته وی، یک راه‌حل احتمالی دولت می‌تواند تزریق بودجه به دیتاسنترها و بقیه تجهیزات باشد اما تجربه ناموفقی که در زمینه بقیه پروژه‌های حمایت‌شده دولتی داشتیم، نشان می‌دهد که این راهکار نمی‌تواند پاسخگو باشد.
چالش‌های قانون اینترنت اشیا
در همینه زمینه :
