آموزگار بذله گوی سینمای ایران
فاطمه گودرزی/بازیگر سینما و تلویزیون
زندهیاد عزتالله انتظامی، شخصیت خاصی داشتند و من با این شخصیت خاص و دوستداشتنی 27سال پیش آشنا شدم، یادم میآید که بعد از بازی در یک سریال تلویزیونی، در فیلم سینمایی «خانه خلوت» مهدی صباغزاده بازی کردم. این فیلم سینمایی در دهمین جشنواره فیلم فجر هم اکران شد و توانست در رشتههای مختلف نامزد دریافت سیمرغ جشنواره شود.
آن زمان بسیار کمتجربه و تازهکار بودم. با توجه بهخصوصیات رفتاری که از زندهیاد انتظامی میگفتند، برایم سخت بود که در مقابل بازیگر بزرگی چون زندهیاد انتظامی بازی کنم. چون همیشه شنیده بودم که ایشان خیلی سختگیر هستند، اما وقتی در مقابلش قرار گرفتم، خیلی چیزها از او آموختم و در گذر زمان شناختمش. او برخلاف آنچه به من گفته بودند، شخصیتی شاد و بذلهگو داشت.
یادم هست که در همین فیلم «خانه خلوت» قرار بود در یک صحنه لب حوض بنشینم و در نقش «نرگس» در مقابل زندهیاد انتظامی گریه و برایش درددل کنم. اما آنقدر استرس داشتم که نمیتوانم بگویم. با این حال، وقتی شروع به بازی کردیم به آرامش رسیدم و توانستم بازی در آن سکانس را پیش ببرم؛ تا جایی که یکی از زیباترین و بهترین بازیهایم بود. چون زندهیاد انتظامی به من کمک زیادی کرد، قبل از فیلمبرداری هم با من کلی صحبت کرد تا برای ایفای نقشم به آمادگی برسم. ایشان جزو انسانهای خاص روزگار بود که شناختم. حتی اگر گلهای داشت و میخواست نکتهای را بگوید به زبان طنز میگفت. فقدان انتظامی برای همه هنرمندان و مردم ایران بسیار سخت است. او آقای بازیگر ایران بود؛ کسی که خودش، شخصیتش و بازیاش یکه و یگانه بود.