موارد بدعهدی آمریکا و کشورهای اروپایی در مذاکرات با ایران

مقدمه: نگاهی به مذاکرات ایران با آمریکا و کشورهای اروپایی و نقص عهدهای مکرر توسط آنان، نشان می‌دهد که مذاکره با ایالات متحده آمریکا هیچ سودی ندارد و بلکه دارای ضرر است.

قرارداد الجزایر (۱۹۸۱ میلادی)
در این قرارداد ایران متعهد به آزادی گروگان‌های آمریکایی شد و آنها را آزاد کرد. آمریکا متعهد به آزادی دارایی‌های بلوکه‌شده ایران و عدم‌دخالت در امور داخلی ایران شد اما آمریکا به بهانه‌های مختلف، ازجمله حمایت از گروه‌های ضد‌انقلاب، به‌طور کامل به تعهدات خود عمل نکرد و همواره به اقدامات خصمانه علیه ایران ادامه داد.

ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت 
در جریان گفت‌وگوهای سال 83 با 3 کشور اروپایی، آنها تعهد کرده بودند تا زمانی که فعالیت نطنز آغاز نشده، از ارجاع پرونده هسته‌ای به شورای امنیت جلوگیری کنند ولی در بهمن‌۸۴ درحالی‌که نطنز در تعلیق بود، پرونده هسته‌ای به شورای امنیت ارجاع شد و اروپا تعهد خود را نقض کرد.

خروج یکجانبه آمریکا از برجام (2018)
آمریکا به‌صورت یکجانبه از توافق هسته‌ای ایران (برجام) خارج شد و تحریم‌های شدید علیه ایران را بازگرداند، درحالی‌که ایران به تعهداتش پایبند بود.از جمله تعهدات واردات 100هواپیمای ایرباس بود که عملی نشد.

پایبند نبودن 3 کشور اروپایی به تعهدات اقتصادی برجام
کشورهای اروپایی (انگلیس، فرانسه، آلمان) به تعهدات اقتصادی خود عمل نکردند، کانال مالی اینستکس که قرار بود تحریم‌های آمریکا را دور بزند هیچ‌گاه عملی نشد و اروپا تحت فشار آمریکا مانع اجرای تعهدات بود. اروپا حتی در برخی موارد در تشدید تحریم‌ها علیه ایران با آمریکا همکاری داشت.

خروج شرکت توتال فرانسه از پروژه توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی 
بعد از خروج آمریکا از برجام و برگشت تحریم‌های آمریکا توتال خارج شد و 81درصد از سهمش را به یک شرکت چینی واگذار کرد.

ناکامی مذاکرات برای احیای برجام (از ۲۰۲۱ به بعد)
 آمریکا تعهد کرد که به برجام بازگردد و تحریم‌ها را به‌طور مؤثر و قابل بررسی لغو کند. اما آمریکا با ایجاد تعلل و افزودن شروط خارج از موضوع برجام (مانند مسائل منطقه‌ای و حقوق بشری)، به‌طور عمدی روند مذاکرات را طولانی کرد؛ همزمان با مذاکرات، تحریم‌ها به قوت خود باقی بود و حتی موارد جدیدی نیز اضافه شد. از طرفی آمریکا از دادن تضمین‌های معتبر و لازم‌الاجرا برای عدم‌خروج مجدد خودداری کرد.

عدم‌پایبندی اروپا به تعهدات در مذاکرات پس از برجام
با وجود حسن نیت ایران، اروپا به بهانه‌تراشی و تعویق افتادن انجام تعهدات اقتصادی خود ادامه داد و مذاکرات بیشتر تبدیل به ابزاری برای فشار سیاسی شد.

حملات نظامی و تهدیدات آمریکا در دوران مذاکرات
آمریکا و متحدانش در جریان مذاکرات به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کردند که نقض اصول دیپلماتیک و تعهدات بود و این باعث افزایش بی‌اعتمادی ایران شد.

فعال‌سازی مکانیسم ماشه به‌صورت غیرقانونی توسط 3 کشور اروپایی
این کشورها مکانیسم ماشه را در قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت فعال کردند درحالی‌که خود ناقض تعهدات برجامی بودند. این اقدام نشان‌دهنده نقض قطعنامه و فشار بر ایران برای پذیرش خواسته‌های نامشروع غرب بود.

بدعهدی فرانسه 
فرانسه در هفته‌های اخیر به ما پیام داد که اگر با آژانس به توافق برسید، ما تقاضای اسنپ‌بک را پس می‌گیریم. این توافق انجام شد اما آنان به وعده خود عمل نکردند.