همدلی در دل جنگ

لیلا شریف، روزنامه‌نگار

در میانه روزمرگی‌ها صدایی منتشر شد؛ صدای زنی که با صداقت و درماندگی با یکی از اپراتورهای تلفن همراه تماس گرفته بود تا در دل جنگ ۱۲روزه، از قطع ارتباط گلایه کند. شاید این تماس در لحظات ابتدایی، یک تماس ساده به‌نظر برسد، اما واقعیت است که انسانیت نهفته در این تماس تلفنی و تلاش برای حمایت از یک هموطن در لحظات انفجار و موشکباران، باعث شد تا کاربران شبکه‌های اجتماعی، این همراهی برخاسته از انسانیت را تشویق کنند.
دختری از شیراز با یک اپراتور تلفن همراه تماس می‌گیرد تا دلیل قطع شدن اینترنت تلفن همراهش را جویا شود. هنوز لحظاتی از شروع گفت‌وگو نگذشته بود که صدای انفجار به هراس و اضطراب در میان کلمات تبدیل می‌شود؛ درست در این لحظات است که انسانیت بروز پیدا می‌کند. صدای آن سوی تلفن که تا لحظاتی قبل همچون تمام اپراتورها، ماشین‌وار کلماتی را برای احراز هویت و ثبت اطلاعات پیگیری می‌کرد، به صدایی خواهرانه تبدیل می‌شود تا دختر را آرام کند.
کلمات رد و بدل شده میان دو طرف، نشان می‌دهد که دختر اهل شیراز در خانه تنهاست، این ترس و بی‌پناهی کافی بود تا اپراتور دیگر نه در قامت یک نیروی کار نشسته پشت میز، بلکه به‌عنوان یک هموطن از هر راهی برای آرامش دختر تنها استفاده کند و از او بخواهد تا در لحظاتی که صدای انفجار، ترس را به رگ‌هایش تزریق کرده، در جایی پناه بگیرد و آرام باشد. خیالش را راحت می‌کند که اتفاق بد تمام شده و آرام باشد.
در این لحظات است که انسانیت پررنگ می‌شود؛ تماسی که می‌توانست مانند هر تماس دیگری براساس آیین‌نامه و دستورالعمل‌های اداری پیش برود، این بار با تکیه بر ندای قلب یک انسان رقم خورد و اپراتور تلاش کرد تا برخلاف روال عادی، زمینه را برای تماس تلفنی این دختر تنها با خانواده‌اش مهیا کند تا شاید صدای گریان و نگرانش آرام بگیرد. همین لحظه ساده، همین تماس کوتاه، موجی از واکنش‌های احساسی و همدلانه را در شبکه‌های اجتماعی به‌راه انداخت. سهند ایرانمهر، یکی از کاربران شناخته شده در شبکه‌های اجتماعی در این رابطه نوشت: «در روزهایی که بمب‌ها زبان می‌گشایند و تپش قلب‌ها از ریتم می‌افتد، این صداهای ناب فارغ از دستورالعمل است که انسان و وطن را سرپا نگه‌ می‌دارد.»