سوژه روز
دیوارنوشته‌های روشن!
احتمالا شما هم به‌خاطر دارید که یک پژوهشگر ژاپنی در سال‌های دور، روی لیوان آبی شیشه‌ای، جمله‌ای مثبت با زبان ژاپنی نوشت و با استفاده از میکروسکوپ‌های دقیق، مولکول‌های آب آن لیوان را بررسی کرد. حال مولکول‌ها، چشم‌نواز و درخشان و زیبا شده بود. در مرحله بعد، روی همان لیوان، جمله‌ای منفی با زبانی دیگر نوشت و دوباره با کمک فناوری، از مولکول‌های همان آب، عکس‌برداری میکروسکوپی کرد و تصویر دوم، مولکول‌هایی زشت و تاریک و کدر را نشان می‌دادند. آن دانشمند از این آزمایش نتیجه گرفت که یک جمله، بدون توجه به بار مفهوم و معنی، دارای موجی نامرئی است که می‌تواند در وجود ما، شادی و نشاط و نور حک و ما را به زندگی امیدوار کند و یا می‌تواند روح ما را بدون آنکه بخواهیم، سیاه و تاریک و زشت و نگاه ما را به زندگی منفی کند.
حالا شما کلاه خودتان را قاضی کنید و بگویید با دیدن این دیوار‌نوشته، چه حسی پیدا خواهید کرد؟ از دیدن عبارت «پارک برابر است با کشیدن بنزین!» روحیه می‌گیرید و انرژی مثبت دریافت می‌کنید یا غمگین و افسرده و حتی شرمنده می‌شوید؟
کاش به‌خاطر داشته باشید هویت یک محله، تنها به کوچه‌های پردرخت و بناهای کاشی‌کاری‌شده و مدرسه‌ها و مسجدهای کهنش نیست و هر نقش و نگار و خط و خالی روی در و دیوار شهر، می‌تواند حال یک محله را خوب کند و یا حال اهالی یک شهر را بگیرد.
