این محله ...
خیابانی که مثل حافظ شادی‌بخش است
سیدسروش طباطبایی‌پور
در دیوان حافظ، بیتی روح‌نواز، جهان‌بینی این شاعر شهیر را مشخص می‌کند که گفت: «بر سر آنم که گر ز دست برآید / دست به کاری زنم که غصه سرآید» و این بیت، مفهومش این است که تلاش حافظ در جهان، آن بوده که کاری کند تا غم و اندوه از دل برداشته شود و شادی و شعور به جایش بنشیند! و انگار هر آنچه به حافظ نیز منتسب است، همین ویژگی را دارد؛ زدودن غم! یکی از مکان‌هایی که به جناب حافظ منتسب است، همین خیابان حافظ خودمان است در مرکز تهران؛ خیابانی که از نقطه آغازینش در خیابان کریم‌خان زند تا پایانش یعنی میدان حسن‌آباد، مثل جهان‌بینی حافظ، دل‌انگیز و غم‌ستیز است. تهرانی‌ها این خیابان را به ورزشگاه، تالار، مدرسه و هتل‌هایش می‌شناسند و در کافه‌ها و مراکز خریدش حس خوبی دارند.
تاریخش
این خیابان قدیمی در سال۱۳۱۱شمسی و دوره پهلوی اول، با تخریب دروازه یوسف‌آباد یا بهجت‌آباد دوره ناصری که در محل چهارراه کالج امروزی قرار داشت، احداث شد. پس از احداث خیابان کریم‌خان زند در دهه ۱۳۴۰ و دوره پهلوی دوم، تا آنجا امتداد داده شد و حافظ نام گرفت.
داستان پل حافظ
قصه پل حافظ به هفتمین دوره بازی‌های آسیایی در سال 1353بازمی‌گردد که تهران، میزبانش بود؛ پلی فلزی و موقت که برای تسهیل در ترافیک شهر تهران در مسابقات آسیایی آن سال ساخته شد و قرار بود بعد از گذشت 5سال جمع شود که نشد!
تمام قطعات فلزی این پل در کشور بلژیک ساخته و روی خیابان حافظ مونتاژ شد و مدیران شهری چند سال پیش مطالعات جمع آوری این پل قدیمی را به دلایلی ازجمله هزینه نگهداری بالا مطرح کردند اما‌بعدها‌نظرشان تغییر کردتا پل سرجای خودش باقی بماند.
ترکیب علم و ادب
اگر بخواهیم به چند مرکز مهم علمی، فرهنگی و هنری تهران که در این خیابان جاخوش کرده‌اند، اشاره کنیم، حتما گذرمان به مدرسه البرز، دانشگاه امیرکبیر و مجموعه تالارهای وحدت و رودکی خواهد افتاد؛ مراکزی در شهر تهران که بسیاری از آمد و شدهای علمی، فرهنگی و هنری تهرانی‌ها را از دیرباز بر دوش می‌کشند و چون نگینی در خیابان حافظ می‌درخشند.
ورزشگاهش
یکی از ورزشگاه‌های زنده و قدیمی تهران، در این خیابان واقع شده است؛ ورزشگاهی که در سال 1337گشایش یافت و توانست مثل خود حافظ، شادی، نیرو و حرکت را در خون تهرانی‌ها جاری کند. شاید تماشای زمین سبز
چمن مصنوعی ورزشگاه شهید حیدری نیا از بالای پل حافظ و فوتبالیست‌هایی که برای گل‌زدن تلاش می‌کنند، یکی از دیدنی‌های این خیابان باشد. بد نیست بدانید از بدو تاسیس، 4بار نام این ورزشگاه تغییر کرد و در آخر، به یاد و افتخار شهید مصطفی حیدرنیا که از کارمندان سازمان تربیت‌بدنی بود، نامش ورزشگاه حیدری نیا شد.
اکنونش
خیابان حافظ، هنوز که هنوزاست یکی از پر رفت‌وآمدترین خیابان‌های تهران است و به تنهایی بسیاری از نیازهای تهرانی‌ها را برطرف می‌کند؛ به‌طور مثال چند مرکز خرید این خیابان را به بورس لوازم الکتریکی و گوشی تلفن همراه تبدیل کرده است. همچنین حوالی میدان حسن‌آباد در جنوبی‌ترین بخش این خیابان، مرکز کالاهایی چون ابزار و یراق، میز و صندلی اداری و حتی فروش کامواست.
در همینه زمینه :
