کدام پرسپولیس آقای گاریدو؟

پرسپولیس در دومین بازی آسیایی‌اش هم برنده نشد تا کارش در لیگ نخبگان گره بخورد. اگر آنها در مسابقه اول مقابل الاهلی عربستان شکست خوردند، در عوض فوتبالی بازی کردند که هر بیننده‌ای را به وجد می‌آورد. با این حال تساوی یک - یک خانگی مقابل پاختاکور ازبکستان هرگز چنان داستانی نداشت. این شاید بدترین نمایش تیم خوان کارلوس گاریدو از زمان حضور مربی اسپانیایی در ایران بود؛ دیداری که گل دقیقه یک و زودهنگام پرسپولیس در آن می‌توانست شرایط رویایی و خوبی را برای قرمزها فراهم کند اما در عمل اتفاق دیگری رخ داد. پرسپولیس کم‌کم رفت عقب و برای حدود 50دقیقه توپ و میدان را به‌طور کامل در اختیار تیم حریف قرار داد. پاختاکور در این دقایق کاملا سزاوار رسیدن به گل مساوی بود و نهایتا در میانه‌های نیمه‌دوم به حق مسلمش رسید. این در حالی است که در تمام طول این دقایق، کادرفنی پرسپولیس موفق به اتخاذ تاکتیکی برای مقابله با تیم حریف نشد.
از لحن و ادبیات گاریدو و شاگردانش بعد از مسابقه مشخص بود که آنها هم متوجه بازی بسیار بدشان شده‌اند و این امیدواری وجود دارد که با درس گرفتن از اتفاقات ورزشگاه شهر قدس، در آینده به روند رو به رشد قبلی‌شان برگردند. حقیقت آن است که این بازی خاص، هیچ نسبتی با روند حرکت کلی پرسپولیس نداشت. قرمزها از ابتدای فصل در حال بهتر و بهتر شدن بودند و شاید نقطه اوج این تکامل، نمایش نیمه‌اول آنها در دربی104بود. با این حال چیزی که از پرسپولیس در بازی با پاختاکور دیدیم، زمین تا آسمان با آن روند فرق داشت؛ یک تیم شلخته و سردرگم که به حریف نه‌چندان گردن‌کلفتش فرصت داد هر کاری دوست دارد انجام بدهد. بله؛ می‌دانیم که زمین خراب و بارش باران و خستگی به جا مانده از دربی هم مؤثر بود اما گاریدو هم در این بازی نمره قبولی نگرفت. زمان نشان خواهد داد پرسپولیس واقعی کدام است؛‌ تیم منسجم و رو به رشدی که هفته‌های قبل دیدیم یا گروه فروپاشیده این دوشنبه؟ کاش نمایش اخیر فقط یک تصادف بوده باشد.



قرمز رنگ و رو رفته
امید گل پرسپولیس از پاختاکور کمتر بود و 5بازیکن برتر زمین همگی از تیم مهمان بودند

پرسپولیس بعد از بردن دربی تهران با توپ پر به مصاف پاختاکور رفت و همه فکر می‌کردند تیم آماده و سرحال گاریدو در تهران مشکلی برای کسب نخستین پیروزی نخواهد داشت. سرخپوشان 3بازی اخیر خود را در لیگ برتر برده بودند و در این بین حتی طی شکست آسیایی مقابل الاهلی هم قرمزها به‌قدری خوب و آماده بودند که نمایش راضی‌کننده آنها همه را به موفقیت در بازی‌های بعدی امیدوار کرده بود. به این ترتیب اکثر پیش‌بینی‌های قبل از بازی حکایت از برد تیم میزبان داشت‌ اما پرسپولیس نه‌تنها برنده نشد بلکه برخلاف بازی با الاهلی نمایش چندان خوب و مسلطی هم نداشت. تیم گاریدو در مصاف با پاختاکور کمتر از حریفش شوت زد و کمتر از ازبک‌ها موقعیت گلزنی داشت. امید گل هیچ‌یک از 2تیم در این مسابقه به عدد یک نرسید؛ یعنی در واقع نه پرسپولیس و نه پاختاکور به اندازه زدن یک گل موقعیت خلق نکردند و یک گلی که زدند بیشتر از شایستگی آنها بود. پرسپولیس 10شوت زد که فقط 4تا از آنها داخل چارچوب بود و امید گل این تیم نیز از عدد 0.52 فراتر نرفت. شوتزن‌ترین بازیکنان پرسپولیس کنعانی، علیپور و آل‌کثیر بودند که هر کدام 2ضربه به سمت دروازه داشتند و فقط علیپور یکی از ضرباتش را گل کرد. 2ضربه‌ای که کنعانی‌زادگان زد هیچ‌کدام داخل چارچوب نبودند و 4ضربه داخل چارچوب پرسپولیس توسط میلاد محمدی، ایوب العملود، علیپور و آل‌کثیر زده شد. در آن سوی میدان پاختاکور 7شوت بیشتر از پرسپولیس زد (17شوت) اما تعداد ضربات داخل چارچوبش با سرخپوشان برابر بود. علیجونوف با 5ضربه، شوتزن‌ترین بازیکن زمین بود و دراگان چران با زدن 2ضربه که یکی از آنها تبدیل به گل شد، موفق‌ترین مهاجم لقب گرفت. چران همچنین با نمره7.72 بهترین بازیکن زمین شناخته شد، درحالی‌که علیجونوف (7.71) و خامرالیف (7.69) نزدیک‌ترین بازیکن‌ها به او بودند. بهترین بازیکن پرسپولیس وحید امیری بود که نمره7.46 گرفت و علیپور (7.41) و رفیعی (7.34) بعد از او برترین‌های پرسپولیس بودند. درواقع بهترین بازیکن پرسپولیس که وحید امیری بود 5بازیکن پاختاکور را بالاتر از خودش می‌دید. حتی ذخیره‌های پرسپولیس که در دربی تهران نقش مهمی‌ ایفا کرده بودند، در این بازی فروغی نداشتند و گاریدو هم از به میدان فرستادن آنها کمترین سودی نبرد. مالکیت توپ قرمزها در این مسابقه 51.7 و مالکیت توپ حریفشان 48.3درصد بوده است.