فقر سرانه فرهنگی کلانشهرهای کشور

سید محمد فخار |خبرنگار

 داشتیم صحبت می‌کردیم که لغت «نحیف» مناسب‌تر است یا «فقیر». قرار بود گزارش درباره بررسی بودجه فرهنگی شهرداری‌های 7کلانشهر کشور باشد. شهرهایی که بیش از 20میلیون جمعیت کشور را در خود جای داده‌اند، اما بودجه‌ فرهنگی آنها چنان ناچیز است که نتوان سرانه فرهنگی‌شان را در شمار سرانه‌های اثرگذار آورد. واقعیت آنجاست که شهرداری‌ها هنوز نتوانسته‌اند از زیر سایه یک سازمان خدماتی بیرون بیایند. اعداد و ارقام سرانه فرهنگی آنها در بودجه سال 97 موید بزرگی بر این مدعاست.

تهران بهترین شرایط را از نظر سرانه بودجه فرهنگی دارد؛ 126هزار تومان برای هر شهروند، اما این عدد هم وقتی پای تورم در امور فرهنگی به‌میان می‌آید، نحیف است و فقیر. پس از تهران، تبریز وضع بهتری دارد و برای هر شهروند این شهر، سالانه 107هزار تومان سرانه تعیین شده اما با آن هم نمی‌شود نسخه‌ای برای فرهنگ پیچید. اصفهان با 75هزار تومان سرانه فرهنگی در سال و شیراز با 40هزار تومان، ‌کلانشهرهای بعدی هستند که بودجه به واقع نحیفی دارند. مشهد با وجود اینکه دومین شهر پرجمعیت کشور است و عنوان پایتخت معنوی کشور را به دوش می‌کشد، برای هر نفر 21هزار تومان سرانه فرهنگی دارد و پس از آن، قزوین با 17هزار و کرج با 7هزار تومان، فقیرترین سرانه‌های فرهنگی امسال کشور را دارند. در گزارش پیش رو، اعداد را با میزان جمعیت و بودجه کل شهر مقایسه کنید. سرانه‌ فرهنگی نحیف است و فقیر.