روزگار خوش هنر هفتم در لالهزار دوم پایتخت
موضوع: سینماهای محله سلسبیل
ویژگی: دارنده جایگاه دوم بیشترین تعداد سالن سینما در تهران
محله سلسبیل با آغاز دهه 30، به سرعت از بافت روستایی خود خارج شد و شکل و شمایل شهری گرفت. این تغییر چهره بالطبع نیازمند تأمین برخی سرانهها ازجمله سرانههای فرهنگی بود و یکی از این مکانهای فرهنگی سینماها بودند. بنا بر تعریف اکبر ملایینژاد، از هنرمندان و اهالی قدیمی محله سلسبیل، بعد از لالهزار، خیابان سلسبیل دومین خیابان از نظر تعداد سالنهای سینما در تهران قدیم بود.
سینما خرم و تماشای فیلم از خیابان
دیوار سفیدرنگ و سیمانی پشتبام سینمای تابستانی «خرم» در خیابان رودکی (سلسبیل) یکی از نوستالژیهای تهران قدیم در میان ساختمانهای سر به فلک کشیده امروزی است. سینما خرم یکی از سینماهای پرمشتری تابستانهای تهران قدیم با مالکیت مرحوم خلیل جلیلزاده بود؛ فردی که در تهران بیش از ١٠ سالن سینما داشت. ویژگی سینمای مورد اشاره ما این بود که موقع نمایش فیلم، اهالی و علاقهمندان میتوانستند از خیابان هم فیلم را تماشا کنند. این سینما سال1338با سالن روباز تابستانیاش افتتاح شد و روزانه در ٢ نوبت نمایش فیلم داشت. اجرای نمایش زنده و شعبدهبازی از دیگر برنامههای تابستانی سینما خرم بود و در سایر فصلها هم این برنامه در فضای داخلی سالن سینما اجرا میشد که حسابی پر تماشاچی بود. همچنین بسیاری از اهالی قدیمی بهخاطر دارند صدای بیشتر فیلمها در شبهای گرم تابستان به گوش میرسید و میشد در خیابان ایستاد و فیلم را دنبال کرد. در این سینما اغلب فیلمهای ایرانی نمایش داده میشد، اما بعضی از فیلمهای خارجی، مثل «هرکول»، «شعله» و «سنگام» هم از فیلمهای پرفروش این سینما بود.
سینمای مدرن با 2 سالن نمایش
سینما کارون در خیابان سلسبیل، نرسیده به دامپزشکی، یکی از قدیمیترین سینماهای تهران است که فعالیتش را از سال 1338با نمایش یک فیلم هندی شروع کرد. بعد از انقلاب چند سالی این سینما تعطیل شد تا اینکه از سال 1375بعد از بازسازی، در 2 سالن با ظرفیت 530 نفر یعنی 300 نفر در سال شماره یک و 230 نفر در سالن شماره 2 فعالیتش را شروع کرد؛ فیلم اخراجیها از پرفروشترین فیلمهای این سینما بود.
سینمایی که دچار حریق شد
سال1337 سینما المپیا با ظرفیت 748نفر در خیابان آذربایجان، نبش خیابان سلسبیل، راهاندازی شد. این سینمای نوستالژیک از همان سالهای راهاندازی یکی از سینماهای پرطرفدار بود و مردم از تماشای جدیدترین فیلمهای روز دنیا در این سینما خاطرات زیادی دارند. این سینما در بیست و ششم فروردین1348 دچار آتشسوزی شد و بعد از بازسازی تا سال1389 فعالیت داشت، اما چند سالی است که چراغش بهکلی خاموش شده است.