با مردم زندگی می‌کرد

تاجران سرشناس و معتبر تهرانی، راز ماندگاری در بازار بزرگ و پرهیاهوی پایتخت را به اعتبار و اعتماد گره می‌زنند و بر این باورند که میلیاردها تومان سرمایه، کار اعتمادی را که بین تاجر و مشتری وجود دارد نمی‌گیرد. احد عظیم‌زاده، تاجر فرش که سال‌ها با حاج احمد کریمی اصفهانی بوده، او را صاحب چنین ویژگی‌هایی می‌داند و می‌گوید: «حاج احمد یکی از معدود بازمانده‌های نسلی بود که در کسب‌وکار و تجارت صرفاً رضایت خدا را در نظر می‌گرفت و اساساً به مادیات فکر نمی‌کرد. او به‌عنوان فردی انقلابی و متدین وارد بازار شد و می‌توانست در حجره‌اش بنشیند و از ارتباط‌هایی که داشت سود ببرد، اما این شیوه کسب‌وکار با روحیات او سازگار نبود.» عظیم‌زاده همنشینی با طبقه پایین‌دست جامعه را روشن‌ترین نقطه زندگی حاج احمد می‌داند و می‌گوید: «یکی از عادت‌های همیشگی حاج احمد این بود که مدام با مردم کوچه و بازار معاشرت می‌کرد و می‌گفت از این معاشرت‌ها درس می‌گیرد. با حوصله فراوان به حرف مردم گوش می‌کرد و اگر برای هر موضوعی راهکاری داشت با احترام ارائه می‌داد. حاج احمد به ‌معنای واقعی با مردم زندگی می‌کرد و حتی برای خرید فرش به‌گونه‌ای عمل می‌کرد که اگر فردی از قشر ضعیف یا متوسط جامعه است متضرر نشود و از آن معامله سود ببرد. این باارزش‌ترین میراثی است که او برای بازار تهران به جا گذاشت.»