زندگی با چوب

دستانش پینه بسته و مهارتش  در هنرریزه‌کاری چوب است. متولد ۱۳۳۲و از اهالی مرند است که از سال ۱۳۴۷ در ارومیه زندگی می‌کند و از سر علاقه به این رشته گرایش یافته و تلاش او برای حفظ این مهارت‌ هنری نامش را در برترین‌های این صنعت قرار داده است. احمد حاجی‌زاده که با ریزه‌کاری هنرش را روی چوب پیاده می‌کند و به آنها جان تازه می‌بخشد و به‌دست مردم می‌رساند، شغلش را با منبت‌کاری متفاوت می‌داند.

هنر ظریف
در میان دستگاه‌های قد‌ونیم قد، مغازه‌اش پُر از چوب‌های بزرگ و کوچکی است که قرار است به میز تخته شطرنج، جعبه آینه، تابلو چوبی، جعبه آرایش، جای دستمال کاغذی، پایه چوبی آینه، شکلات‌خوری و هر جعبه چوبی‌ای که در ذهن‌تان باشد، تبدیل شود. چراکه حاج احمد همه اینها را می‌تواند بسازد. این استاد کار حرفه‌ای که پروانه کسبش را سال ۱۳۵۰گرفته، معتقد است؛ برای این پروانه کسب، کلی زحمت کشیدم و حالا که در این صنعت حرفی برای گفتن دارم، اجازه نمی‌دهم پروانه کسبم بدون تمدید بماند. او هنر ریزه‌کاری را اینطور تعریف می‌کند:‌ هنر ریزه‌کاری استفاده از یک نوع چوب برای ساخت اشیاست، وسایل چوبی که از طریق برش و سپس صیقل‌کاری، کالبد جدید پیدا می‌کنند. با این تکنیک هنری، محصولات چوبی در نهایت ظرافت، دقت و زیبایی تولید می‌شود. ریزه‌کاری یکی از صنایع‌دستی پررونق ارومیه است که اساس آن روکش کردن قطعات چوبی آماده شده برمبنای طرح مورد نظر است، این محصولات با چوب گردو، سنجد، گلابی، سرو و صنوبر تبدیل به اشیای با ارزشی که با بریدن چوب در قطعات نازک و کنار هم چسباندن آنها تولید می‌شوند.

مهارت سمباده و دست
تا چشم کار می‌کند چوب گردو در ابعاد مختلف در گوشه و کنار کارگاه دیده می‌شود. حاج احمد دستش را به چوب‌های ایستاده می‌کشد و می‌افزاید: این چوب‌ها زندگی و عمر من هستند، اینها مواداولیه صنعت و هنرم است که اگر نباشد گویا همه این ابزار بی‌فایده هستند. من این چوب‌ها را با ابزار تقریباً همانند منبت‌کاری و با استفاده از ابزار مخصوص برش و چسباندن و سمباده‌کاری، شکل می‌دهم و پس از اتمام کار روی محصول را با لایه‌هایی از لاک الکل یا سیلر و کیلر می‌پوشانم.